tępić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tępić -pię, -pią; -p•cie

Słownik języka polskiego PWN*

tępić
1. «niszczyć, trzebić»
2. «prześladować lub zwalczać kogoś, coś»
3. «czynić nieostrym»
4. «powodować osłabienie czegoś»
5. pot. «złośliwie szkodzić komuś»
tępić się
1. «wzajemnie się zwalczać»
2. «stawać się nieostrym»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

tępić
tępienie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „tępić” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „tępić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego