trep
Wielki słownik ortograficzny PWN*
trep -pa, -pie; -py, -pów
Słownik języka polskiego PWN*
trep
• trepek
1. pot. «lekki but na drewnianej podeszwie; też: prymitywny but z drewna lub łyka»
2. «stary, znoszony but»
3. obraźl. «o ograniczonym, zachowującym się arogancko mężczyźnie»
4. środ. «żołnierz zawodowy»
• trepek
