tut.

Wielki słownik ortograficzny PWN*

tut. (= tutejszy)
tuta (górn.) tucie, tutę; tut

Słownik języka polskiego PWN*

tuta timens «bojąc się (nawet) rzeczy bezpiecznych»

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego