układy

Wielki słownik ortograficzny PWN*

u•kład -du, -dzie; -dów: układ gwiazd, ale: Układ Słoneczny (astr.); Układ Warszawski
U•kład War•szaw•ski U•kładu War•szaw•skiego, U•kładzie War•szaw•skim (skrót: UW)

Słownik języka polskiego PWN*

układy «pertraktacje, rozmowy prowadzone w celu zawarcia porozumienia»
układ
1. «uporządkowany według określonych zasad lub właściwości szereg przedmiotów, zdarzeń itp.; też: sposób uporządkowania lub rozmieszczenia czegoś»
2. «całość składająca się z powiązanych wzajemnie elementów»
3. «umowa, zwłaszcza między państwami»
4. «powiązania, relacje między ludźmi, państwami itp.»
5. «zespół narządów współpracujących ze sobą w wykonywaniu określonych funkcji w organizmie»
6. «zespół części lub mechanizmów w maszynie albo urządzeniu wykonujący określoną pracę»

• układowy
autonomiczny układ nerwowy «część układu nerwowego kręgowców unerwiająca narządy wewnętrzne i regulująca ich czynności»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego