uspokoić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
u•spokoić -koję, -koisz, -koją; -kój•cie
Słownik języka polskiego PWN*
uspokoić — uspokajać
1. «skłonić kogoś do ciszy i spokoju»
2. «przywrócić komuś spokój, usuwając obawy, zdenerwowanie itp.»
uspokoić się — uspokajać się
1. «stać się spokojnym, cichym»
2. «odzyskać spokój, pozbywając się obaw, zdenerwowania itp.»
3. «wypogodzić się; o wietrze, śniegu itp.: ustać»
uspokojenie «stan spokoju po ustąpieniu zdenerwowania, niepokoju itp.»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
