wspólnota
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wspól•nota -ocie, -otę; -ot
Eu•ropej•ska Wspól•nota Gospodar•cza Eu•ropej•skiej Wspól•nocie Gospodar•czej, Eu•ropej•ską Wspól•notę Gospodar•czą (skrót: EWG)
Słownik języka polskiego PWN*
wspólnota
• wspólnotowy
1. «odznaczanie się wspólnymi cechami, wspólne posiadanie lub przeżywanie czegoś»
2. «to, co łączy, zespala»
3. «grupa osób związana wspólnym pochodzeniem, wspólną kulturą lub wspólnymi interesami, wspólną własnością»
• wspólnotowy
wspólnota majątkowa, małżeńska «ustawowo określona wspólność majątku małżonków nabytego w czasie trwania małżeństwa»
wspólnota pierwotna «formacja społeczna występująca w społeczeństwach pierwotnych, opierająca się na wspólnej pracy i własności narzędzi oraz na równym podziale produktów»
