wszelako
Słownik języka polskiego PWN*
wszelako I «partykuła komunikująca, że treść zdania jest niezgodna z tym, co można wywnioskować z wcześniejszego kontekstu, np. Zebrane fakty zasługują wszelako na szerszą i głębszą interpretację.»
wszelako II «spójnik przyłączający zdanie lub inne wyrażenie, którego treść jest niezgodna z tym, co można wywnioskować z wcześniejszego kontekstu, np. Rozmowy nie doprowadziły do zbliżenia stanowisk, inicjowały wszelako bezpośrednie negocjacje na wysokim szczeblu.»
