wychodzić
Wielki słownik ortograficzny PWN*
wychodzić -odzę, -odzą; -odź, -odź•cie
Słownik języka polskiego PWN*
wychodzić I zob. wyjść.
wychodzić II pot. «uzyskać coś, chodząc gdzieś, do kogoś wielokrotnie»
wyjść — wychodzić I
1. «opuścić jakieś miejsce»
2. «zakończyć pobyt w jakimś miejscu»
3. «wydostać się na zewnątrz, stając się widocznym, słyszalnym, odczuwalnym»
4. «wydostać się z kłopotliwej sytuacji»
5. «skończyć jakąś fazę lub rodzaj ruchu»
6. «wystąpić z czymś, przedstawić coś»
7. «zostać opublikowanym»
8. «być skierowanym, prowadzić dokądś»
9. «dać jakiś wynik, odbyć się z jakimś skutkiem»
10. «o środkach komunikacji: odjechać; też o statkach: wypłynąć»
11. «ukończyć naukę»
12. «zostać wykonanym we właściwy sposób»
13. «zarobić, zyskać»
14. «otrzymać jakiś wynik w obliczeniach»
15. «prezentować się na zdjęciu»
16. «o włosach: wypaść»
17. pot. «wyczerpać się; też o towarze: zostać sprzedanym do końca»
18. «zostać postrzeżonym jako ktoś»
19. «o surowcu, materiale: starczyć na wykonanie czegoś w jakiejś ilości»
20. «wywieść się skądś, z jakiegoś środowiska»
21. «zostać ogłoszonym»
22. «zacząć grę, rozgrywkę, kładąc jakąś kartę»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
