zdziwiony

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdziwiony; -wieni
zdziwić -iwię, -iwią; zdziw, zdziw•cie

Słownik języka polskiego PWN*

zdziwiony
1. «taki, który się zdziwił; też: świadczący o takim stanie»
zdziwić «sprawić, że ktoś się zdziwi»
zdziwienie «stan osoby, która się zdziwiła»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego