zdziwienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zdziwić -iwię, -iwią; zdziw, zdziw•cie
zdziwiony; -wieni

Słownik języka polskiego PWN*

zdziwienie «stan osoby, która się zdziwiła»
zdziwić «sprawić, że ktoś się zdziwi»
zdziwiony
1. «taki, który się zdziwił; też: świadczący o takim stanie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego