zezwierzęciały

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ze•zwierzęciały; -ali
ze•zwierzęcenie
ze•zwierzęcieć -cieję, -cieją; -ciał, -cieli

Słownik języka polskiego PWN*

zezwierzęciały «taki, który zezwierzęciał»
zezwierzęcenie «stan tego, kto zezwierzęciał»
zezwierzęcić się, zezwierzęcieć «upodobnić się do zwierzęcia»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

zezwierzęcieć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „zezwierzęciały” w Zasadach Pisowni

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „zezwierzęciały” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego