zezwierzęcieć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

ze•zwierzęcieć -cieję, -cieją; -ciał, -cieli
ze•zwierzęcenie
ze•zwierzęciały; -ali

Słownik języka polskiego PWN*

zezwierzęcić się, zezwierzęcieć «upodobnić się do zwierzęcia»
zezwierzęcenie «stan tego, kto zezwierzęciał»
zezwierzęciały «taki, który zezwierzęciał»

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

zezwierzęcieć

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „zezwierzęcieć” w Zasadach Pisowni

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „zezwierzęcieć” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego