zgubienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zgubić -ubię, -ubią; -ub, -ub•cie
zgubiony; -bieni

Słownik języka polskiego PWN*

zgubić
1. «przez nieuwagę zostawić coś gdzieś lub bezwiednie upuścić»
2. «doprowadzić kogoś do zguby»
3. «narazić kogoś na śmierć»
4. pot. «uciec przed pościgiem»
zgubiony «taki, który poniósł klęskę lub jest bliski zguby»
zgubić się
1. «zabłądzić»
2. «zostać zgubionym»
3. «oddzielić się od grupy lub osoby, z którą się gdzieś poszło i nie móc jej odnaleźć»
4. «stracić orientację w czymś»
5. «doprowadzić siebie do zguby»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego