zwyrodnieć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

zwyrod•nieć -nieję, -nieją; -niał, -nieli
zwyrod•nienie; -d•nień

Słownik języka polskiego PWN*

zwyrodnieć
1. «ulec degeneracji»
2. «o komórkach, tkankach, narządach: ulec zwyrodnieniu»
zwyrodniały
1. «o człowieku: taki, który uległ degeneracji»
2. «o komórkach, tkankach, narządach: taki, który zwyrodniał»
zwyrodnienie
1. «stałe odchylenie normalnego stanu fizycznego lub psychicznego»
2. «zmiana patologiczna powstała w komórkach, tkankach lub narządach żywych organizmów»

• zwyrodnieniowy
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego