Jedno z rzadkich polskich słów z samym h na końcu. Druh, w przyjaźni wyparty dziś przez przyjaciela, zachował się w harcerstwie. Bliski, nie tylko brzmieniem, duchowi – zwłaszcza gdy uważamy, że druh powinien dodawać nam ducha.

I być zuchem. Samo h, bo jest drużyna. Żeński (dziewczęcy) odpowiednik druha to druhna, obecna nie tylko w drużynie, lecz i przy ślubie. Tam spotykani byli i druch, i druchna, i bywa drużka, ale tej dróżka utrudnia drogę do tekstów.