DZIEWKA

DZIEWKA
W staropolszczyźnie dziewka znaczyło ‛dziewczyna’, a także ‛córka’ lub ‛służąca’. Jeszcze Mickiewicz w Grażynie pisał (z czego dziś gimnazjaliści się śmieją): „Oboje: dziewki i matrony wdzięki / Na jednym licu zespoliła cudnie”.
Współczesne słowniki na pierwszym miejscu podają znaczenie, w którym dziewka utożsamia się z dziwką, pochodzącą z tego samego prasłowiańskiego źródła. Ewolucja semantyczna tego słowa jest przykładem tzw. pejoratywizacji znaczeń. Przykładem odwrotnego procesu, tzw. melioryzacji, może być zmiana, która dokonała się w słowie zmiennik – dawniej ‛człowiek zmienny, zdrajca, sprzedawczyk’.
Mirosław Bańko
 
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego