Irek
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... znajomych. Wywiozła także Sylwię. Przystojny gestapowiec Sokal zakochał się w Irce Jakubowicz, córce inżyniera z "Galicji". Ja się w niej kochałem...
- ... drugim łykiem mleka, którego codziennie wypijał chyba z pół wiadra.
Irek nie chciał dłużej słuchać, wyszedł i zajrzał do dwójki To... - ... z przyjemnością wdychał mocny zapach wody kolońskiej.
- Co? - odruchowo zapytał Irek od progu. Ten prosty zaimek wypowiadany na Oddziale O-L... - ... mocne, aluzyjne teksty, w przeciwieństwie do samej muzyki bardzo współczesne. Irek uwielbiał wywiady Cmona, jakieś okruchy jeszcze pałętały mu się po...
- ... długo, długo nic. Człowiek się modlił, żeby wyjść na zero.
Irek ma 33 lata, jest na bezrobociu, bez prawa do zasiłku... - ... Widziałem, że wyszedłeś przed końcem. Czemu? - zapytał, brutalnie przecinając wspomnienia.
Irek podniósł zdziwioną twarz.
- Oczy mnie rozbolały, i o!
- Sprawa, owszem... - ... nie potrafił ściąć.
- Myślałem, że jesteś z Janą blisko - podjął Irek nie patrząc na mnie.
- Źle myślałeś.
- Ona cię irytuje. Dlaczego... - ... z którego nie można znaleźć wyjścia.
- Ja nie wytrzymam - bełkotał Irek zrezygnowany.
Lekarz znów popatrzył na swój ekran i podsunął go... - ... nic - Irek wzrusza ramionami.
Zdjęcia Mariana z Paryża, które mają Irek i Małgosia, dzielą się na trzy części - przy robocie, w... - ... pracy na Zachodzie. - Zarabiało się albo dużo, albo nic - opowiada Irek, brat Mariana. Kiedy Marian ustawił sobie robotę w Europie, czasem...
- ... Ja mu pokażę, że się myli. Już mu mój asystent Irek Kłos powiedział, że mnie na plecach zaniesie do tych Aten...
- ... rzadko kto w tych czasach, zupełnie naturalnie, bez ironicznego wymuszenia. Irek powoli zaczynał przystosowywać się do krępującej atmosfery, skłonny był nawet...
- ... głośniejszy spazm.
- No więc dobrze.
Środa Popielcowa wstała i wyszła, Irek uskoczył w najciemniejszy kąt. Widział, jak podchodzi do drzwi oznaczonych... - ... obudzić kolegów. Przez telefon Marek wymienił imiona i ksywy napastników.
Irek Marzec dobrze zna jednego z nich, spotkali się w Paryżu... - ... w pustym pokoju, betoniarka.
- Paryż to piękne miasto - kiwa głową Irek. - Obchodziliśmy je wzdłuż i wszerz, za dnia i w nocy... - ... palcami rurkę. - Może dzisiaj będzie OK. I wtedy baj, baj.
Irek poruszył się pod kocem.
- Ja? Ja mam chyba "chorobę główną... - ... dlaczego?
Oparłam się o mur.
- Pan Bóg ci nie odpowie, Irek, bo sam nie wie. Dziewczyny miewają kaprysy, już są takie... - ... spojrzenie. Wyglądał najwyżej na siedemdziesiąt lat, na pierwszą starość.
- Pan Irek, słyszałem... - zagadał, przytrzymując rurkę nadal sterczącą z nosa, zakończoną spłaszczonym... - ... Wyciągamy czołówki, ściągamy Wojtka. Coraz bardziej stromo. Nagle pośliznął się Irek, pociągając za sobą Magdę. Cały czas jesteśmy asekurowani, więc wyhamowujemy...
- ... Pan w ogóle go, kurna, nie słucha, to ściemniacz, panie Irek!
- Może i racja, może i nie słuchać... Do kibelka, kurczę...
