błazeństwo
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zaopatrzył Operetkę w podwójny finał. Ludzkości, cała twoja historia jest błazeństwem - mówi jedna z twarzy Janusa. Ludzkości, zaczynaj na nowo, jesteś...
- ... Ale przecież fabuła została ujęta w cudzysłów operetki, symbole skompromitowane błazeństwem. Czy to więc radosne objawienie? Czy raczej sceptyczna driwna? Wyznanie...
- ... Tamta była (bywała?) poważna, ta jest od początku do końca błazeństwem.
Tamta opowiadała fantastyczną - ale całkiem składną? - historyjkę, ta została spisana... - ... zamanifestowanie, choćby niezgrabne, jakiegoś uczucia, a tylko osłaniasz się ironią, błazeństwem i... i... Ach, już idź lepiej i skończmy raz z...
- ... autentyczne obalenie muru berlińskiego. Historia wciąż miesza się tu z błazeństwem. Dotyczy to nie tylko koszmarnego błazeństwa dyktatorów, histerycznego krzyku Hitlera...
- ... Gnom na manowiec
sprowadza całe społeczeństwo
i że pragmatyzm to błazeństwo,
że jest głupotą stanu racja,
bowiem jest ważna integracja,
a... - ... szpiega Guillaume'a słynnego meczu Niemcy-Niemcy (wschodnie i zachodnie) wydobywa błazeństwo zawarte w dramatycznym fakcie tego historycznego podziału oraz sportowo-ideowego...
- ... sama twarz, ta sama jakość, spotęgowana przez swoją dwoistość. Że błazeństwo podszyte tragizmem jest w dwójnasób błazeńskie i w dwójnasób tragicznie...
- ... Hej, ludzie! Panie starosto Laabs! Zamierzacie dłużej przyglądać się temu błazeństwu? Zamierzacie...
Głos krasnoluda zgłuszył przeraźliwy wrzask.
- Niiiilfgaaaaaard!
- Konni od zachodu...
