bezbrzeżny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... twój kręgosłup zastygł w zachwyceniu;
Tak jesteś wielka w tej bezbrzeżnej złudzie,
Że litość bierze nad twą klęską małą.
Poniosłaś klęskę... - ... swojego bytu. Cóż bowiem znaczy te parę opisanych dni wobec bezbrzeżnej nudy i beznadziejności niewoli? Niewola jako fakt jest zdarzeniem, i...
- ... swoją falę z głębi nas wywiodłeś
660
Na jedno mgnienie bezbrzeżnej odmiany.
Ból dwudziestego wieku nam odkryłeś,
Abyśmy wstąpić mogli na... - ... rozumiem samotne bohaterstwo, z jakim sam jeden wydał on wojnę bezbrzeżnemu żywiołowi nudy, drętwiącej miasto. Pozbawiony wszelkiego poparcia, bez uznania z...
- ... po prostu wstał i wyszedł, jak odprawiony sługa, ku własnemu, bezbrzeżnemu zdumieniu. Dlaczego poddał się woli tego dzieciaka, który dopiero co...
- ... mu się. Mimo iż wiedziałam, że to tylko gra, poczułam bezbrzeżny smutek. Przytuliłam się do niego i nie mogłam się oderwać...
- ... studentów, tułaczy, wygnańców pokutujących wśród obcych murów za grzechy świata.
Bezbrzeżny horyzont geograficznych objawień, pełen podarków wysypujących się z worka historii... - ... 17. Zarieczycha 18. Przyleciały szpaki 19. Tragiczna przygoda 20. Żal bezbrzeżny
16. IDĄ CZASY
Upływały dni i tygodnie, a mimo to... - ... uśmiechu gdzieś przed siebie. W jej oczach krył się jakiś bezbrzeżny smutek.
- Czy pan jest pewien, że ten portret jest przeznaczony... - ... jedliny -
I wygrał i wygrał - płacz zmarłej dziewczyny.
O, płaczu bezbrzeżny, dlaczego tak płaczesz?
Dlaczego w pnie drzewne, jak we drzwi... - ... zaznał nigdy Alain Gerbault, śmieszny Sancho Pansa huśtany miesiącami na bezbrzeżnych prześcieradłach Atlantyku.
W powrozach wnętrzności, jak mewa w poplątanym olinowaniu... - ... sens owej neopasji, ujęty w misterne, koronkowe obrazy, zatopiony w bezbrzeżnym, delikatnym smutku, trafi skutecznie do częstowanych na co dzień zupełnie...
- ... zakratowane okno rozmównicy zakładu karnego we Wronkach. Obserwują je z bezbrzeżnym smutkiem. Nic dziwnego, dyrektor wciąż nie może uwierzyć, że to...
- ... w kolejnych zdradach, intrygach, łajdactwach, jakby chciał się zatracić w bezbrzeżnym złu. Wyzbył się więc wątpliwości i skrupułów. Wrogów - a był...
