Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
bieleć
Znaleziono 104 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... tłukł rękoma o kamienie chodnika. Straszny to był widok:
    ręcznik
    bielał na kształt arabskiego burnusa, z nogawek spodni
    wypłynęły tasiemki niewiadomego...
  • ... Zwycięstwa". Ciemnobrązowa powłoka rychło się ścierała i krzyżyk żółkł, potem bielał. A dostał go na pamiątkę po uroczystej mszy polowej, gdy...
  • ... na wprost wznosiła się cerkiew.
    Poza nią, nieco od tyłu,
    bielał w ogrodzie dom Księdza, z jednej strony jakby piętrowy, bo...
  • ... miedzę z polem pszenicznym.
    Gdzie dawniej rozciągał się Ogród Luksemburski,
    bielał teraz w słońcu grzędami kalafiorów, szachownicą kolorowych działek, ogromny ogród...
  • ... główne drzwi wyskoczył fircykowaty oficerek z gołą głową, pod brodą bielał kołnierzyk. Niski, dodawał sobie wzrostu, wspinając się na palce. - Obywatele...
  • ... podsuwając Mordzie przed oczy pazur, na ocalałej plamce czerwonego lakieru bielał dekoracyjnie trzon krosty, "mmmmasz ją" - potwierdził Morda, "niedobrze mi, magistrze...
  • ... mojego kraju,
    Muzyko mojej ziemi!

    1934



    PAŹDZIERNIK
    Nad ranem jeszcze
    bielał szron,
    A oto już się dzień płomieni.
    I stoi mój...
  • ... mówiły, że wypchane. Kanarka nie zauważył.
    W kącie na wieszaku
    bielała sukienka na ramiączkach,
    z dużym dekoltem.
    - Śliczna - powiedział bez zachwytu...
  • ... gruba, niechętnie układająca się w zmarszczki na kostkach palców, która bielała, gdy je prostował i patrzał na ich lekkie drżenie z...
  • ... może być drogowskazem - obejrzała się w stronę kantorku. Za szybą bielała czyjaś twarz, obie wiedziałyśmy czyja. - Boi się wyjść - powiedziała nie...
  • ... ciepłem, między pniami drzew, z których deszcze zmyły już wapno, bielała ściana starego domu Zoi, niby krwią znaczona rubinowymi liśćmi dzikiego...
  • ... miała jakiś dziwny, na pół tylko martwy wygląd.


    Na podłodze
    bielała porzucona Jasia.

    Jej wciągnięte rączki zdawały się kogoś bezradnie
    wzywać...
  • ... imię pewno dla poznaki.

    Bocząc się na pełzacza, w ogrodzie
    bielała.
    "Nie strasz kwiatów ranami! Precz, kałużo ciała!

    Odkrwaw mi się...
  • ... sytuację, nim skoczył
    w przód.
    Twarz Pinokia, naga bez szkieł,
    bielała o metr. Wziął
    rozmach zgiętą w tył ręką i walnął...
  • ... omrok wieży strażackiej, obok bramy potężnej, zamkowej. Wielkie oko zegara bielało zdumione wysoko. Było pusto, tylko policjanci po brzegach rybaczyli nieruchomo...
  • ... na złe i dobre! mruknął kowal.
    - Ano, wiadomo - śnieg...
    Jakoż
    bielało coraz gęściej. Cisza była w powietrzu nabożna jakaś, najgłębsza...
    Puszysty...
  • ... czy trzy osoby dopadły równocześnie Anety, w gestykulujących ramionach aż bielało od papieru. A najdziwniejsze, że chyba nie miało to nic...
  • ... znajdowała się smukła kolumna podpierająca walący się strop. Pod nią bielało kilka marmurowych stopni prowadzących do zacienionego wnętrza jak do tajemniczej...
  • ... odarte świętokradczą ręką z majolikowych łusek.
    Bliżej, w sadzie bananowym
    bielało kilka lepianek, a w stawie, jak obudzone głazy, ugrzęzły czarne...
  • ... bunkry w jarach i rozpęklinach gruntu.
    W ściągniętych lodem porankach
    bielało niejasno w oknie gonciarni.
    Okrężnie i ostrożnie podchodziły dzieci Hyndy...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego