chabeta
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... mam dom sołtysa, a po lewej ugiętą, jak rodząca wielokrotnie chabeta, strzechę najbliższego sąsiada.
Wtedy, pierwszy raz od paru dni, pomyślałem... - ... tylko, żeby konia poganiać, bał się, że padnie, przecież to chabeta.
- Kiedy umilkła pepesza?
- A bo ja wiem? Jechałem. Tak, pewno... - ... obalając go w gnój.
- Jak chodzisz, żłobie? Gdzie z tą chabetą? Tu jest miasto, nie twoja zafajdana wiocha!
Tym, który go... - ... ziemi, kiwając się jak
Żyd na furce ciągnionej przez chłopską chabetę, głuchy na trąby, na
wołanie Boga, wpatrzony we własną duszę...
- ... niedołężnym a smutnym...
Lub kiedy indziej, wieczorem, wpędzając konika ojcowskiego, chabetę leciwą i kudłatą do płytkiego w rzeczułce wodopoju - patrzył w... - ... ciągnął:
- Głupi jest ten naród. Widzisz tego konia? - pokazał parszywą
chabetę. - To tak, jak byś ich wszystkich razem do kupy widział... - ... ten czas i rączy źrebak zdążyłby zmienić się w starą chabetę,
a może nawet i zdechnąć, musisz się liczyć z tym... - ... się bździ bezwolnie, twoje przekleństwo gnilne.
Przyszłaś nocą, przylazłaś, pokrako, chabeto skudlona, jałówko od razu jałowa, suko liniejąca, kocico strupiasta, macioro... - ... i ze swojego kozła górował nad tłumem; stamtąd wydawał zdychającym chabetom zachęty w dziwnym, zapomnianym, prastarym języku, a wewnątrz na twardych...
- ... niech go żandarm z łaski swojej zastrzeli, bo on bez chabety już nie ma co robić na tym świecie. Bez konia...
- ... zakłady na wyścigach kucyków. Trzeba tylko uważać, żeby obstawiać najgorsze chabety pod słońcem. Bo w innym wypadku szczęście nie daj Boże...
- ... przeważnie cuchnął wódką i przeklinał wulgarnie, okładając batem boki nieszczęsnej chabety.
Ohyda - pomyślała, patrząc ponuro na zwłoki.
I nagle jej wzrok... - ... wyprowadzić, chociażby tylko pod sad i tylko dla despektu, najlichszej chabety.
A wiedziałem, że jeśli to uczynię, zjawiający mi się nieustannie...
