cofać się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... cnoty w dzierżawę, zostawiając sobie tylko piękno. Innymi słowy nie cofałby się w krąg poezji czystej, gdzie "melancholia jest najbardziej usprawiedliwionym ze...
- ... i wirowały jak roje owocówek nad koszykiem pełnym zgniłych gruszek. Cofałem się w kierunku okna, usiłując robić to jak najciszej; w świetle...
- ... odnóży, rozsypanych na podłodze niczym szpilki z przybornika do szycia.
Cofałem się w kierunku okna. Zasłona zerwała się z karnisza i zaczęła... - ... takich samych jak on sponiewieranych i nienawistnych nadludzi, że chrześcijaństwo cofało się jak odpływ morza, zostawiając na piasku miotające się w panice...
- ... mały Krzyś, nie Kuza!... Reszta ulegała podobnej przemianie! Ich ciała cofały się w czasie pod wirującym spojrzeniem Belowskiego... Powrót do dzieciństwa, do...
- ... uwagi, jak w zetknięciu z niezwykłym tym człowiekiem rzeczy wszystkie cofały się niejako do korzenia swego bytu, odbudowywały swe zjawisko aż do...
- ... odrywała oblepiające
go liście, rozdzierając je i szarpiąc łodygi. Uszkodzone,
cofały się i kurczyły znikając we wnętrzu krzaka.
Dziewczyna chwyciła Awaru pod... - ... popołudnie nie powiedziała ani słowa i jej poważne ciemne oczy cofały się płochliwie, ilekroć napotkały moje oczy.
Nie spała w nocy. W... - ... linii wspomnianych pozycji niemieckich skończyła się niepowodzeniem.
Pobite oddziały polskie cofały się w szybkim tempie, unikając całkowitej zagłady. Tempo natarcia Rosjan osiągało... - ... i skakał jak fryga, otoczony migotem i świstem klingi. Szczury cofały się przed nim, doskakując, tnąc i odskakując, wściekle, zajadle, bezlitośnie. I...
- ... pomniejsze rzeki oraz strumienie wyschły; ożywcze źródła, uciskane twardniejącą ziemią, cofały się w coraz głębsze warstwy jeszcze nie skamieniałe; szerokie i tak...
- ... Mezopotamii ludy pochodzenia niesemickiego. Plemiona semickie, wypierane ze swych siedzib, cofały się w kierunku południowo-zachodnim. W czasie tej nowej migracji plemiona...
- ... białego fortepianu. Frazy Raucha potykały się jak zranione zwierzęta, cichły, cofały się chwiejnie i powracały upartym, bolesnym pytaniem. Dlaczego tak? Czy nie...
- ... czasu do czasu gwałtowniejsze fale zalewały bryzgami
piany pokład i cofały się zaraz, jakby zawstydzone swą śmiałością.
Następnego ranka kołysanie stało się... - ... walą w furtkę ciałem, aż się kolebie w zawiasach. Odruchowo cofam się i chwytam dłoń Lenki, a wtedy:
- Spokój! leżeć! - rozległo się... - ... Wodka-kurwa-morda-matka,
ty, kanarek, otwórz klatka!
A ja cofam się, cofam... aż na łóżko upadłam. A kanarek ze strachu - sam... - ... na istnienie!
*Kupiłam sobie numer specjalny Kawaii z... Sailor Moon. Cofam się?
Zwariowałam (ale dlaczego?)
Usiłuję przeczytać pięć bądź sześć książek na... - ... domu, głowa opadła na ramiona, cofam się, krew, poślizg, ale cofam się, nie wiem, skąd tyle krwi na podłodze, w moim domu...
- ... niemożliwego ucisku ciała, albo też po prostu wygląda przez okno. Cofam się szybko, bo nagle powietrze przecina krótkie, ostre szczęknięcie, które dźwiękiem...
- ... do tego krzyża w moim domu, głowa opadła na ramiona, cofam się, krew, poślizg, ale cofam się, nie wiem, skąd tyle krwi...
