Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
czeluść
Znaleziono 116 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... przycichł, zahamował się. Już wiązki chrustu nie uciekały w czarną czeluść, zatrzymywały się przywalane piaskiem. Wreszcie zapchano niesytą gardziel.
    Zadymka kłębiła...
  • ... wreszcie nikły - wszystko traciło energię, tę energię prącą gdzieś w czeluść przyszłości - a on sam wydawał się sobie skulonym w kącie...
  • ... dłoniach swoje serce, obraz był pusty, w złocistych ramach ciemna czeluść, wpatrzył się w nią, po chwili z tej czeluści zaczęła...
  • ... bo wszystko było spłaszczone i nieme, straciło granice. Schodził w czeluść, dalej, zapadał się w gniazdo kamiennego ptaka. Ile odkrywał tu...
  • ... wnet drugi i trzeci... Głucho wdarły się złowrogie brzmienia w czeluść uliczną Załamały się spiesznie stąpania przechodniów... Zrywały się rozmowy w...
  • ... się przerażona. Śniło jej się, że pogrąża się w głuchą czeluść kopalni, czarne ściany ociekały wilgocią, dotykała ich po omacku, czuła...
  • ... drugim strzale jakby ktoś nieznajomy wstał i omackiem chciał przebrnąć czeluść.
    Szames podniósł się jeszcze, pchnął ręką przed siebie i upadł...
  • ... mruczy: "O, mein lieber Augustin, Augustin, Augustin..." Zasypia ulica, zasypia czeluść podwórza przy Sienkiewicza 63 w bezpiecznej Łodzi, w pełnej strachów...
  • ... że stać go na pokorę i poświęcenie. Wstąpi w mroczną czeluść ziemi. Bezbronny. Zostawiwszy wszelki oręż, wszelkie ostre żelazo. Wszelkie ostre...
  • ... złapie, to wam nogi z dupy powyrywam!! - krzyczy jeszcze w czeluść klatki.
    Skurczybyki jedne - mówi Mirek po czym wraca do domu...
  • ... trzyma się kurczowo lady
    czarna postać i bełkoce.

    Przez ulicy
    czeluść pustą
    przelatują czarne koty,
    czarny facet zbladł jak chusta,
    bo...
  • ... coraz niżej, już jest na skraju przepaści, patrzy w ciemną czeluść, której zawsze się bała, czarna dziura, w którą można spadać...
  • ... w cieniejących ściankach, aż wszystko obrywa się i spada w czeluść jak kawał góry lodowej odpękający od brzegu. Gdyby i tę...
  • ... że lada chwila wypuści je z rąk bezpowrotnie w czarną czeluść, i teraz oto trzyma je w rękach, wydobyte na wierzch...
  • ... ciemną, sklepioną bramą.
    - To tutaj! - żandarm ruszył przodem w czarną
    czeluść sieni. Pchnął jakieś drzwi, z których buchnęło ciepłem oraz tłustymi...
  • ... ukazując żelazne drzwi. Komandor przekręcił klucz i rycerze ujrzeli ponurą czeluść, ostro schodzącą w dół. Wepchnął tam więźnia i wrzucił za...
  • ... ostatecznej kondensacji słów. Nieraz wyłania się z nich jakaś przepaść, czeluść, tragedia, rozpacz, jeszcze coś niewypowiedzianego, co męczy, dławi i nie...
  • ... części, rozpadliny były tak głębokie, że wchłaniały w swoją ciemną czeluść wszystko, co zostało w sieci pozorów zbudowane. Matka groziła, że...
  • ... lwa. Albo wołu. (Tu wół bardziej pokrewny.)
    Ma w sobie
    czeluść tak gęstą jak syrop
    Lub kancelaria adwokata zmarłego na piersi...
  • ... bezgraniczny spokój przestrzeni .
    Z mrocznej czeluści rozwartej jezdni w rozdziawioną
    czeluść nieba płynęły ruchome schody czarną ławą wynędzniałych śpiących ludzi.
    III...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego