dźgać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... zarzuty - udawał obojętność.
- Gołosłowne? Mnie podsuwaliście śmierdzące kontakty, mnie osobiście - dźgał się palcem w pierś. - A wasza podejrzana ciekawość? Przyłapałem was... - ... swojej 12-letniej córki. Od 1994 r. bił ją, kopał, dźgał nożem, straszył, że ją zabije.
Po ostatnim pobiciu dziecko napisało... - ... odważnie w te oczy, szkliste, trochę rozszerzone.
- Zamknij się! Zamknij!
Dźgał, wkładając w to całą energię, całego siebie, wszystkie siły mięśni... - ... Cheopsa, mniej się chyba męczyli niż ja! Skorupą z dzbanka dźgałam ziemię i sypałam ją na rozciągniętą na kamieniach plandekę, pilnując...
- ... nieprzytomnym szaleństwem w duszy, w dzikim napięciu szarpałam splątane korzenie, dźgałam je fragmentem porcelanowego półmiska, wyrywałam i upychałam za siebie. Przekopywałam...
- ... w ciotczynych szponach, o męko tej nocy żałośliwa wielce, jakby dźgały mnie noże, a także widelce, o siódmej nad ranem w...
- ... zszywać, nie cienki dakron. Panowie...
Siedzę więc na koi i dźgam. Podobno robię to bardzo śmiesznie. Ile razy zaczynam szyć w... - ... satanistyczne zaklęcia. Potem ja zaatakowałem nożem Kamila. Słyszałem, jak Karina, dźgana przez Tomka, błagała mnie o pomoc. Chcieliśmy się przypodobać złu...
- ... na wspomnienie szynki żuto, i niezbyt długie szydła, którymi się dźgano, gdy przechodzono koło beczek.
Zresztą niepotrzebne były piołun i szydła...
