dźwignąć się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Widać naszło dość widzów i pora była na występ. Kriszan dźwignął się niechętnie, żona podawała mu kurtkę, objąwszy zasunęła zamek błyskawiczny. Stał...
- ... się sobie przez chwilę, ignorując zaskoczone spojrzenia innych. Potem Kiernacki dźwignął się z krzesła.
- No to żegnam - skłonił się lekko. - Mam nadzieję... - ... nim, podziwiając jego wielki,
wspaniały łeb, wilk ostatnim widocznie wysiłkiem dźwignął
się i wbił mi kieł, ostry jak sztylet, w prawe udo... - ... wójtowie swych wsi - asystowali czynnościom komisji.
Z tego właśnie grona dźwignął się, ostro odstawiając stołek, pan Czartkowski.
~ Otóż, co najważniejsze! - zwrócił się...
- ... przekręcić.
Kiernacki, trochę zdziwiony, patrzył, jak maszeruje w stronę skałki. Dźwignął się, podniósł karabin, pozbierał skarpety i ruszył jej śladem.
Rozdział 23... - ... pozwoliły odetchnąć swobodniej całemu Kanaanowi. Za króla Jeroboama II Izrael dźwignął się z upadku i wkroczył w okres wielkiego rozkwitu gospodarczego. W...
- ... radca wolałby nie oglądać jego podnoszenia się z udeptanej ziemi. Dźwignął się wreszcie, radca zobaczył go nagle na tle księżycowej tarczy i...
- ... nie dając mu
spocząć. Dominikanin milczał zadumany. Tymczasem chory niepostrzeżenie dźwignął
się na nogi, a podszedłszy kilka kroków, gdzie stał Casus Belli... - ... Przez chwilę nie był pewien, czy zdołają
unieść ciężar ciała. Dźwignął się
podpierając rękami. Nie czuł żadnego osłabienia,
uczynił krok. Wszystko było... - ... nagle - to dziecko nie jest twoje! Ja zostałam pomszczona!
Adam dźwignął się ponury, ze spuszczoną głową sarknął:
- Czemuż to Marta ma być... - ... na swoje zbawienie, tylko
wyrzucić ją z siebie natychmiast.
Raptownie dźwignąłem się na łokciu, na ręce pełnej powbijanych
igieł.
I prosto w... - ... żeby nie gadał. Naraz wstaje nieproszony...
- Jak wstaje? Pokaż!
Szczęsny, dźwignąwszy się ciężko, przechyla się nad oparciem krzesła - skurczony, nadłamany - twarz mu... - ... wjazdowej zaturkotało donośnie. Zaledwie pan Czartkowski zdążył odłożyć gazetę i, dźwignąwszy się z fotela, ogarnąć się nieco a wygładzić zwykły, domowy ubiór...
- ... Dotknij mnie, tak jak dotknąłeś swego Syna – a zmartwychwstanę. Dźwignę się na nogi, podniosę głowę w górę, rozprostuję ramiona, moje rany...
- ... trenów Kochanowskiego - wieczorem tegoż dnia tante wezwała ją do siebie, dźwignęła się ciężko z klęcznika i zarządziła:
- Moje dziecko, zadaj kanarkowi siemienia... - ... się na tylnych nogach, naparł ciałem do tyłu i platforma dźwignęła się po kocich łbach: Teraz koń pociągnął ku przodowi. Wóz naładowany...
- ... dawkę odmierzył Adam, podała Sophie. Róża po kilku minutach zamroczenia dźwignęła się z krzesła, obudziła służącą.
- Nie mogę patrzeć na takie bezhołowie... - ... dziedzinach. Częstochowa, gdy stała się bardziej samodzielna, jako województwo, gospodarczo dźwignęła się znacznie w górę, podniósł się też jej status ekonomiczny. Są...
- ... się całym światem - twardo pociągnął ją ku sobie - chodź jeść.
Dźwignęła się posłusznie. Pieczone kurczęta pachniały. Chrupiące po wierzchu soczyste mięso zachowało... - ... zamknęła, iżem mniemał, że Panu Bogu ducha już oddała, ale dźwignęła się jeszcze i głowę podniósłszy, uprosiła, żeby przywołać do niej owego...
