diablę
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeszcze raz i powiedział:
- A ta mała to, mówię ci, diablę, nie dziewczyna. Rodzona córka swego ojca.
- Jest pan złym człowiekiem... - ... drzystemŻ".
Julka! Była taka dziewczyna, czarna i żywa jak weneckie diablę, pełna rozpierającej ją energii i pomysłów na najbardziej dzikie eskapady... - ... na blejtram, oczywiście mnie podejrzewali, miałem piekło, bo rzeczywiście te diablęta ukryły je między moimi obrazami.
Wyścielił fotel starym płaszczem kąpielowym... - ... gości. Gdy malarz podchodził, czmychały z lekkością spłoszonych wróbli.
- To diablęta - żalił się zrezygnowany - muszą tutaj sypiać, przygotowuję wystawę, a one...
- ... upadł, ponieważ kwiaty, pomimo że leżały w chłodni, zwiędły i diablęta mogły poczytać to za obrazę.
Zaledwie czwórka znikła z pola... - ... Nikłą pociechą dla asystenta ochmistrza było to, że złożone chorobą diablęta nie kazały podawać tych win, których na statku nie było...
- ... kości w tej tu ziemi gorącej zostawimy!
- Albo i tym diablętom czarnym pójdziesz na pieczeń, człowieku nieszczęsny! - zaśmiał się któryś chrapliwie...
