Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
dręczyć
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... nie ma miejsca na pojęcie prawdy. Postmodernistyczny Piłat nie musi dręczyć się pytaniem "co to jest prawda?" Wystarczy, że umyje ręce...
  • ... ten, bez modlitwy nam
    nie pomogą.
    Musiało ją to jednak
    dręczyć, że święty Izydor, nie święty Antoni, bo
    już gdzie tam...
  • ... już za sobą tęsknimy, to po co mamy się dalej dręczyć? Może naprawdę lepiej, żebyśmy się pobrali.
    Szczęsny wstaje, dłonie ociera...
  • ... nic nie może zrobić, a więc nie powinna się też dręczyć. Jej rodzice to dobrzy ludzie, tylko niedopasowani. Wygląda na to...
  • ... jeszcze go nie ma.
    Ojca zaś w tym czasie zaczęły
    dręczyć różne obsesyjne myśli.
    Najpierw sporadycznie, a później coraz częściej przesiadywał...
  • ... co potem? - powiedział sobie raz Wydżga.
    I niepokój zaczął go
    dręczyć na nowo.
    Bo jak użyć złota, którego przybywało coraz więcej...
  • ... ich nienawidziła.
    - Za co ich nienawidziła?
    - Znęcali się nad nią,
    dręczyli ją, bili. Nie mogła tego wytrzymać, ja też nie mogłem...
  • ... mogłem tego wykluczyć!
    I to był najpotworniejszy domysł, jaki mnie
    dręczył.

    Uderzał znienacka, impulsami, wpędzając mnie w popłoch i trwogę.
    W...
  • ... Jeszcze potem - czas nie upłynął długi, lecz dla tych, których dręczył, wydawał się latami - w związku z utworzeniem w Ostrowcu getta...
  • ... Nie kop zwierzaka, bolszewiku jeden. Tak byś pan tylko wszystko dręczył. Ej, Stukonis, mamy teraz w biurze dokumenciki... aa... palce lizać...
  • ... wolny czas musiał
    spędzać samotnie albo z Anatolem, którego nieustannie
    dręczył, potrącał i szczypał.

    Był antypatycznym, obrzydliwym chłopcem, chociaż
    istotnie nie...
  • ... Gderała, jak zwykle, krzątając się po mieszkaniu. Ucisk straszliwej nudy dręczył Lucjana. Była to jakaś stężała reakcja na cały szereg ponurych...
  • ... Karoliny, bo nie jest jego. Ogolił ją do gołej skóry, dręczył nożem. A ja musiałam się temu przyglądać.
    Karolina krzyczała z...
  • ... się utrzymać
    w ramach założeń - pokazać zanik poczucia rzeczywistości, który
    dręczył filozofa? Dlatego właśnie drzewa za
    oknem porównane są do zacieków...
  • ... z szacunkiem, jeśli nawet stary, poczciwy mahoniowy
    stolik w salonie...

    Dręczył mnie niepokój. A zarazem pragnęłam
    móc tak od razu i...
  • ... sobie stałego miejsca, przeżywał paranoje, miał kłopoty z kobietami i dręczył go paniczny strach przed egzystencjalnymi problemami. Jednocześnie język, jakim opowiadał...
  • ... Ach, dziecko moje jedyne, Kaziuczku! Ty byś swojej matki nie dręczył. Kaziu mój, gdzie jesteś, jedyna moja przepadła nadziejo?
    Jeszcze kilka...
  • ... czym myślał rówieśnik mego brata w ostatnich sekundach swego życia, dręczył się Uwe Timm?

    Brat - wspomina Timm - był cherlawym chłopcem, dużo...
  • ... to wszystko jak w koszmarnym śnie, jak w majaku, który dręczył mnie w gorączce, kiedy byłam mała. Śniło mi się, że...
  • ... po kilku miesiącach będzie coś więcej. Wczoraj nie mogłam zasnąć, dręczył mnie pewien pomysł i nasze wspomnienia z Paryża. Wstałam i...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego