dziwadło
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Gombrowicz ma już Dziennik, w którym on sam - ten artysta, dziwadło, potwór! - zwykleje, uspołecznia się i wpisuje w tradycję: spostrzegł to...
- ... rozstrzelany w 1943 roku.
Kownacki, Stanisław. Trudno byłoby wymyślić podobne dziwadło jak Staś. Mogłem go dobrze poznać, bo przeszliśmy prawie całe... - ... się z nie skrywaną przyjemnością. Raz widzi w sobie oryginała, dziwadło, ubolewając nad własną odmiennością.
Raz znowu - efekt społecznego nacisku, ulepiony... - ... występowała jedynie w okolicach Zielonej Góry, a zatem jest to dziwadło nie tylko na skale gminy, ale i pewnie Europy. W...
- ... Wygląda na to, że kobieta w polityce to mutant i dziwadło, jak facet w sukience, jak baba na kominie.
Wszystko jedno... - ... wodzie szczotki i zaczyna
szorować przyniesione przez matkę z piwnicy
dziwadło. Na szczęście brud jest powierzchowny
i łatwo schodzi.
Murzynka w... - ... nie działa się krzywda. Oni go kochali, wie pani? Skąpiec, dziwadło, a jednak cieszył się wyjątkową sympatią.
- Dlaczego? Pan Borowski też... - ... potępieniec, że mu nie dają grać. Wbił oczy w podłogę... dziwadło.
- Pekińczyk, powiedz mi prawdę - zdobyłem się na odwagę - czy ja... - ... widzę, jak się zmywa. W środku zabawy! O takie głupstwo! Dziwadło...
Szkoda Zośki. Wydawałoby się, że córka profesora to ma największe...
