dziwnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... na listy.
- No i widzi pan, czy to nie brzmi dziwnie, piszesz pan listy i później się dziwisz.
- Ale to nie... - ... jedynie dla ludzi nie wątpiących we własne człowieczeństwo mogło zabrzmieć dziwnie, a nawet prowokująco. Ale profesor nie był człowiekiem respektującym konwencjonalne...
- ... w plecy...
- Mówią - wtrącił prędko Crach, przestraszony złowrogo zmieniającym się, dziwnie dygoczącym głosem czarodziejki. - Mówią, że Ciri jest mu przeznaczona. Sam... - ... zarosłe zielskiem... jak ten, który odnalazłem.
Popatrzyła na niego jakoś dziwnie.
- Ja przepraszam, pan profesor tu dopiero co przyjechał... toteż nie...
- ... byłam z ciebie dumna... - urwała, orientując się, że zabrzmiało to dziwnie.
Na szczęście do świetlicy wszedł pan Jedlicki i spytał, jak... - ... dreszcze... zaczynała biec, a potem stała, dysząc, z bijącym i dziwnie strwożonym sercem. Więc musi umierać?... Jako dziecko nie odczuwała tego...
- ... nieoczekiwany w tej porze roku śpiew ptaków w ogrodzie sąsiada; dziwnie podobny do żałosnego kwilenia piskląt, ale bardzo intensywny i jak...
- ... żeby nauczył się pracować na trzeźwo; patrzy na mnie jakoś dziwnie. Czyżby coś nie tak mi się powiedziało? No, "kurewstwo" mi...
- ... oczy, miał tuż przy twarzy czyjąś rękę oblepioną śniegiem, sztywną, dziwnie wykręconą, w oczach wirowało, więc tylko obrócił się na wznak...
- ... znajomego, i - takim samym pożegnała.
Do Szczors wracałem w nastroju dziwnie pogodnym, jak na powrót do jakby nie było, pustelnia. Tak... - ... będziesz kontaktowa
jaja i bitwa to samo
jakoś tak znowu dziwnie
witam nowo przybyłych
ja również witam
chyba ktoś uciekł
zmieniają... - ... Czy warto zaczynać? Rok albo dwa niewiele dadzą.
- Jakoś tak dziwnie mówisz, Polek.
- Nie warto o tym gadać. Co w szkole... - ... natężeniem i nieufnością.
Bobek, piesek delikatny i skromny, czuł się dziwnie i nieswojo wobec tak jawnie okazywanego zaciekawienia i starał się... - ... jak bardzo szkoły różnią się poziomem.
Na uniwersytetach w jakiś dziwnie wykoślawiony sposób odbijają się przemiany, które są znakami naszych czasów... - ... trzydzieści pięć... Kto tu tak dzieli, wydziela ten przydział tak dziwnie?
PANI BOGUSIA Pan Raszuński... Ra-szuński... czy aby pan pułkownik... - ... dobiegłem do brzegu, zobaczyłem ją - mówi Z. Kuchnicki. - Była tak dziwnie skurczona, jakby się czegoś trzymała.
Chorąży, nie namyślając się długo... - ... Informator często widział dziecko i zauważył, że jest zastraszone i dziwnie się zachowuje. Przerażające jest to, że potwierdza się aż 90...
- ... kącie. Stwierdzenie Stefaniaka, że nie boi się sprawy dyscyplinarnej, zabrzmiało dziwnie. Czyżby był po prostu głupcem i nie zdawał sobie sprawy...
- ... się przyjrzeć. Niech patrzy do syta.
JUSTYNA - Patrzył się tak dziwnie...
GENIUSZ - Ani się nie zasłaniać zbytecznym strojem.
JUSTYNA - Zawsze się... - ... jak cała reszta. Do niczego. Nijaką. Żadną.
Z bardzo jakimiś dziwnie jasnymi oczami. Przeszkadzały mu, więc przeniósł wzrok niżej.
Usta. Słyszał...
