dziwnie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... lat i nie widzisz nadal.
- Gdyby nie to, że istotnie dziwnie wyglądasz, powiedziałbym, że się nic nie zmieniłaś - odparł z lekkim... - ... pracy trzeźwi - wylicza.
Przystanek
Na początku człowiek czuje się trochę dziwnie z obcą osobą, ale gdy dom jest duży, można się... - ... dniu posiedzeń licznie odwiedzają Sejm. - Wie pani, tu jest jakoś dziwnie - zwierzyła się jedna z małych uczestniczek swojej opiekunce. Okazało się...
- ... jak u dorosłego. Tymi swoimi oczami popatrzy, bywało, to aż dziwnie i obojętnie robiło się człowiekowi, choć lata swoje już ma...
- ... się skończy szkoła.
Gdy myślę o tym wszystkim, jest mi dziwnie smutno i wesoło -
Bo dzieciństwo to takie zaklęte, doprawdy zaczarowane... - ... podrzucić. Deficyt, total. Czas biegnie. Młodzi i piękni jakoś się dziwnie odkształcili, wielu przyjaciół pogubiłam w pogoni za karierą. Ale, ale...
- ... pościel zmieniłam......
a do kogo te motylki
mówiłaś, że się dziwnie czujesz
w brzuchu motylki
no jakoś dziwnie ale siem nie... - ... pragnienie wysuszyło im usta spieczone gorączką. Woda w grocie była dziwnie niesmaczna, nie można było jej przełknąć. Wolno posuwał się czas...
- ... A można by sądzić, że manifesty dzisiejszych prawodawców politycznej poprawności. Dziwnie łatwo rozpoznajemy też w XVII-wiecznych opowieściach tę samą fabularną...
- ... czegoś albo pożałował?
Wciąż nic pan nie mówi, tylko tak dziwnie pan na mnie patrzy.
Zamówił pan na początku kawę, zamówił... - ... sobie?" Chętnie przystałem na taką propozycję, chociaż czułem się jakoś dziwnie. "Jestem trzeźwym alkoholikiem, nie piję od pięciu lat. Jestem tutaj...
- ... aż na całym Westerplatte, ale przynajmniej w tej części. Trochę dziwnie się z tym poczuła.
- Podobno to ten Drzycimski - podjęła wątek... - ... nawet widzieć. Zosia
i Wicuś bawili się całymi dniami - sami, dziwnie
opuszczeni i zaniedbani. Pewnego dnia zauważyłam nawet,
że przyglądają się... - ... w tej chwili samotności. Ale żywa istota zachowywała się nader dziwnie. W każdym razie nie zdradzała zupełnie oznak życia. Wiedział, że...
- ... patosu, raczej wyczekiwanie na igrzysko. Dochodzili, ludzie ich przepuszczali i dziwnie na nich patrzyli, jak na zjawy. Dwa kroki przed otwartą...
- ... tych kilkunastu pustych kartkach wielkiej kroniki kalendarza.
Ranki były podówczas dziwnie cierpkie i orzeźwiające. Po uspokojonym i chłodniejszym tempie czasu, po... - ... zewnętrznego pola i zaczęli wzywać sterownię, żeby otworzono im przejście. Dziwnie długo musieli czekać, zanim odpowiedziano wreszcie na wezwanie. Na koniec...
- ... patrzył nieruchomym spojrzeniem na wiosenne słońce. Oczy miał mądre i dziwnie przenikliwe. Czasem przez czas długi nikt słowa jego nie usłyszał...
- ... jest bardziej taki zrozumiały dla mnie. Po ukraińsku jakoś tak dziwnie.
Natomiast jak zaczęły mówić Czeszki, to myślałam, że umrę ze... - ... co miał dwa razy powtarzać?
Pan Muldgaard przyjrzał jej się dziwnie, po czym zwrócił się znów do Alicji.
- Pani żaden domysła...
