glina
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jakie jest. Nauczyliśmy się traktować ważną część nas samych jak glinę czy półprodukt, który nie ma wartości, póki nie nabierze powszechnie...
- ... ale leż i dlatego, że - nie będzie tego ukrywać - lubił glinę.
- Jemu - wskaże na syna - też czas żony poszukać. Starym kawalerem... - ... mi do głowy, żeby rozpocząć performem Powstawanie cegły. Przywieziemy szarą glinę, będziemy ją mieszać i potem formować w cegły, będzie potrzebny...
- ... ciągną - wciąż martwi się Kraszewska.
- Miałbym na czwarte piętro, nosić glinę? -Józef nadal żartuje. Nawet gdyby chciał zamieszkać w mieście, też...
- ... krótko przystrzyżoną grzywą, dokuczały mu bąki, bił kopytami w czerwoną glinę spękaną od suszy, aż pryskały grudy. Czekali... Czyż mogę im...
- ... zbutwiałymi deskami.
Znalazł drogę między zwałami drzewa, świeże wdeptane w glinę ślady butów zaprowadziły go do mniejszej i prawie pustej groty... - ... strat podczas wypału. Jak prawdziwe ciasto, nogami i rękami, tę glinę miesili i ugniatali. Nie było wówczas, jak obecnie, walców napędzanych...
- ... Werke". Krążąc po obwodzie wielkiego placu rozmiesili sabotami śnieg i glinę na gęstą, podmarzającą papkę. Trzeba było nosić biegiem. Z miejsca...
- ... dziejku, za panem stoi - odparł Korbal zgarniając o kant cegły glinę z ręki. - Kozłowski pierwszy tu się ratował.
- Kozłowski, hę - dziwił... - ... to już, jak kto może. Jeden z obladrów buduje, drugi glinę z trocinami miesza, bogatszy - z cegły.
- Widzę, widzę... Kilkadziesiąt budek... - ... tworzenia, zastanawiam się, kto tu właściwie kogo urabia. Czy oni glinę, z której lepią garnki i dzbanki, flakoniki i miseczki, czy...
- ... Siedzi tu teraz i miesza sobie jak gdyby nigdy nic glinę albo
przykręca zamek, a za kilka dni będzie stał może... - ... uciekł.
Kupiłem chleb. Wczorajszy, czerstwy, lecz z zakalcem.
Przypominał mi glinę, gdy go gniotłem palcem.
I pomyślałem sobie w tej samej... - ... wody z niewiarygodną
siłą. Skierowany w ścianę, kruszy najbardziej
spoistą glinę, która pod owym dotknięciem mięknie
i rozpływa się.
- Ho! - wołał... - ... pośpiechu dłońmi wygrzebano drób z dogasającego ogniska i rozkruszono zaschniętą glinę. Już pierwsze spojrzenie na rezultat wielogodzinnych zabiegów kulinarnych zwarzyło kwitnące...
- ... na górze słychać było zawzięte sapanie Krywki, który drąc pazurami glinę wdzierał się coraz wyżej. Na ostatnim odcinku wspinaczki znów był...
- ... iż pociera o siebie czubki palców, jakby mełł w nich glinę.
- Z takim charakterem można długo pożyć.
- Tak się wydaje - zaprzecza... - ... Holandii.
Belgowie, robiąc odprawę celną, podejrzanie oglądali transportowaną do nich glinę.
- Co to za towar? - pytali, bo wydał się im dziwny... - ... się do niego przez lata, trzeba było umieć znaleźć odpowiednia glinę, w piecu trzymać właściwa dla wypalania temperaturę, trzeba było rozumieć...
- ... do wypalania zastosowano gaz. Do produkcji kafli sprowadzano białą tłustą glinę z Wrocławia i chudą z Bolesławca, które po zmieszaniu z...
