ironiczny
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ciebie Edi, tylko Zygi. Zygi z Jagiellońskiej - sprostował nieznajomy z ironicznym uśmieszkiem.
W milczeniu dotarli do furtki. Nieznajomy wyprzedził Zygmunta i... - ... pacyfikacyjny wobec niesfornego społeczeństwa. Apoteoza portretu bohatera w finale jest ironicznym i gorzkim zakwestionowaniem możliwości, tak pożądanym przez nas, oczywistych rozwiązań...
- ... także i wtedy, kiedy zdecydowałam się umrzeć.
Nie unoś w ironicznym grymasie kącików ust, przecież wiem, że kochasz życie równie mocno... - ... a pojawiła się dama o inteligentnym spojrzeniu i ujmującym, nieco ironicznym uśmiechu, swobodna i ciepła. Zrozumiałem, że wychodząc do pracy w...
- ... wahającym się między odruchami dobra a niemądrym okrucieństwem; wreszcie o ironicznym i zblazowanym Petroniuszu, w którego wcielił się Bogusław Linda. A...
- ... tych, którzy uciekli, którzy nie przyszli ... tych zagubionych, zbuntowanych z ironicznym uśmiechem na twarzy, tych, którzy przeklinają, wyśmiewają, którzy szyderstwem reagują...
- ... i sympatię.
Spotykał się tylko z lekceważącym wzruszeniem ramion
lub ironicznym:
- Widać nic nie robił, tylko żarł i spał,
to się... - ... pani Emilii nie widzę. Kraw zwraca się do mnie z ironicznym zdziwieniem na twarzy:
- A to niespodziewane spotkanie, nieoczekiwana wizyta przedstawiciela... - ... suchą, zetlałą skórę, zwisające policzki i bezzębne usta wykrzywione w ironicznym grymasie.
Zrywam się z łóżka, zapalam światło i patrzę nieprzytomnym... - ... sprawa. O to na razie nie dbam.
- Maksymalista... - rzekła z ironicznym uznaniem. - Chce wszystko albo nic.
- Można i tak powiedzieć - przyjąłem... - ... judaszowe oko Zygmunta. Wybrzuszona postać z błyszczącymi oczami i uśmiechem - ironicznym, dwuznacznym. Północny na pewno wiedział, że Zygmunt jest w domu...
- ... też, ale ta upiorna czaszka oblepiona jakby spoconymi włosami, z ironicznym uśmiechem wykrzywionych ust wydała im się czymś niesamowitym. Jedynie Hugon...
- ... czasu jednym z moich bohaterów, nieprzerwanie pracującym w tonie absurdalno-ironicznym, poza jupiterami sceny głównej.
Rock-pop-estrada
Jacek Cieślak "Rzeczpospolita... - ... trakcie wiecznej wojny z tatą i używał ich w wybitnie ironicznym celu.
I ten głos. Szorstki od taniego tytoniu, podbity nutką... - ... lata temu - twierdzi Urnow - terminu "demokracja sterowana" używano w tonie ironicznym, dziś - absolutnie poważnie, jako określenia najlepiej opisującego rosyjską rzeczywistość. Skutek...
- ... oczka w przybladłą twarz Kazimierza.
Komisarz Locci uśmiechnął się nieznacznie. Ironicznym spojrzeniem zmrużonych oczu obejrzał wszystkie szczegóły niepokaźnej, mizernej postaci delikwenta... - ... Absolut. Często jednak owe znaki wykorzystywane są w kontekście niejednoznacznym, ironicznym, a nawet jawnie krytycznym lub wrogim. Światopogląd wolnego artysty zderza...
- ... obok, w sąsiednim pokoju... Pod dobrą
opieką - bez namysłu odpowiedział ironicznym tonem komendant - a
jutro rano pojedziemy do Popradu. Tak będzie... - ... Rogulska.
- Ach, więc to dla Lazaretto opuścił pan "Wandę" - z ironicznym zdziwieniem w tonie, jak na siebie uprzejmym, lecz, nietrafnie rozwiązuje... - ... tego mordu. W przedstawieniu niemieckim był on normalnym chłopcem, gorzkim, ironicznym, chwilami nawet błaznującym ze swego losu.
Ale i Kortner, jeden...
