markiza
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... François", albo stromą Prorezną, gdzie na rogu mieściła się cukiernia "Markiza" z polskim napisem "Lody".
Polina mieszkała na Wielkiej Wasilkowskiej u... - ... się: najmniejszej szkody nie czyniąc mojemu
przyjacielowi!
Tymczasem - o breweriach markiza ludzie nasłuchali się mnóstwo, o
jego wielkości zaś i tragicznej... - ... ale przede wszystkim wino, szaleństwo i Paryż.
Stanisław Leszczyński i markiza de Boufflers
W braku innych większych zalet nie był przynajmniej... - ... materii, od którego nie dam się oderwać...
- Krzyś! - dobiegło wołanie markiza.
- Krzyś!
Oprzyj się o mnie!
Walmy natychmiast do siostry!
No...
- ... w końcu zwycięża. A wraz z formą - dojrzałość... Na szczęście, markiza "ze strachu poroniła" (znowu patologia) i opatrzony dzieckiem Filibert wraca...
- ... suchej skóry pokrytej grubą warstwą różu i blanszu.
- Jaśnie urodzona markiza de Nementh-Uyvar - przedstawił Houvenaghel. - Pan Declan Ros aep Maelchlad... - ... te-te-te... - ozwało się w ciszy po ostatnich
słowach markiza. - Te-te-te-te-te-te-te-te!...
To eksplodował... - ... się od tych rycin przedstawiających tortury. Pewnie jeszcze w wykonaniu markiza de Sade.
Trafili tu również osobnicy szukający wieści z innych... - ... się dziwić. Nawet bretoński hobereau - zbiedniały, napuszony, komiczny - bliższy jest markiza niż szlachciury.
Tymczasem Gombrowicz wyraźnie przeciwstawia szlachcica - arystokracie.
W hrabinie... - ... Chodzi o markiza de Sade...
- Kogo? - zamrugał oczami.
- Zaszczutego człowieka, markiza de Sade.
Zaszczutego pisarza...
- Daruj - odparł.
- Wiem, kto zacz.
Ale... - ... erotyzmem, takimi
obietnicami, i pociągało mnie nie mniej niż delikatnego markiza de
Sade widok krzepkiej Alzatki na paryskim targu, a Gombrowicza... - ... i wnętrze domu przed zbyt intensywnym napromieniowaniem Przy silnym wietrze markiza zostanie automatycznie zwinięta i uchroniona przed uszkodzeniem nawet wtedy, gdy...
- ... mnie, scherlałego, niesamowity przypływ
energii.
Tak nim trząsłem, że głowa markiza telepała się jak gruszka na
wierzbie, jak sam już nie... - ... będzie, ta sadystka z twarzą aniołka, ta moralna brewilierka - niby markiza de Brinvillie`res. Dla niej męki pana prokuratora, jak musi...
- ... tu jednak pułkownik żuawów, Kopciuszka - urzędniczka z Tangeru, księżniczkę - ciężarna markiza, króla zaś - jej małżonek, którego dżentelmeneria kończy się zawstydzająco. Ostentacyjnie...
- ... zważając,
że krzywi się ironicznie.
I natychmiast zwróciłem się do markiza, który, zacierając całą
swoją przeszłość, tak gorliwie przyznawał się do... - ... przez Alpy, gdzie zwidział mu się Dionizos... Albo o perypetiach markiza de Custine podczas jego wojaży po Rosji mikołajewskiej...
- No no... - ... wszystko na jedną kartę.
- Chciałbym ci coś wyznać...
Chodzi o markiza de Sade...
- Kogo? - zamrugał oczami.
- Zaszczutego człowieka, markiza de Sade... - ... Skinąłem głową.
- Podobno uparłem się umrzeć...
Może i tak.
Twarz markiza zniknęła raptem za powłóczystą zasłoną!
Ni stąd, ni zowąd zrobiło... - ... naczelny psychiatra, którzy muszą jakoś dostroić się do demonicznej osobowości markiza. Kino nieco w stylu Formana - realizacyjnie bliskie "Amadeuszowi", ideowo zaś...
