miętoszenie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... na ten dzień do: przesłuchania.
Wchodzi niepewnie, czapkę w garści miętosi, kłania się od progu głęboko i pobożnie, nie wiadomo w... - ... po co mówi, idiotka!
- Zochna, teraz ty? - pyta Jurek i miętosi ten bukiet.
- Nie gap się na mnie, bo się posypię... - ... stoi przy budce i gwiżdżąc ciągle te same trzy nuty, miętosi lekko w palcach gorące i suche uszy królików.
Przyzwyczaja je... - ... chwilę potem wyczułem nagle jego ból i zdziwienie. Przestał mnie miętosić. Ujrzałem stojącego obok starego człowieka, wygrażającego Pożeraczowi Chmur długą laską...
- ... sen nocą. Rzucić robotę i długa wmawiać sobie cudze nazwisko, miętosić nowe dokumenty, aby zyskały patynę. Dokumenty, które jeśli tylko zechcą...
- ... rozpacz", która ogarnęła bohatera, kiedy umknął z dworu, gdzie chłopi miętosili dziedziców. To miętoszenie zaś, do którego się przecież niemało przyczynił...
- ... nigdy określić, czyli podporządkować. Dlatego narrator zaprasza czytelników, aby go "miętosili" (miętosili rozmaitością odczytań Ferdydurke). Ale zaraz dodaje, że ucieka, "z...
- ... daszkami o kształcie baldachimów, pucołowaci, kosmaci Sikhowie wsparci na kierownicach miętosili gruszki trąbek z rozmarzonym uśmiechem.
Postawił wóz daleko od bramy... - ... określić, czyli podporządkować. Dlatego narrator zaprasza czytelników, aby go "miętosili" (miętosili rozmaitością odczytań Ferdydurke). Ale zaraz dodaje, że ucieka, "z gębą...
- ... badał solidność pięterka nad oborą. Uważnie oglądał murowany wiatrołap i miętosił w palcach brzeg tapety w pokoju. Łazienka też mu się...
- ... nikt nie przyszedł na dźwięk dzwonka, którego przycisk Irek beznadziejnie miętosił przez dobry kwadrans, czując, że kręgosłup zmienia mu się w...
- ... wszystko zostanie... zostanie...
Usiadł wygodniej, dłonią wsuniętą w rozchylenie koszuli miętosił kudły porastające mu brzuch, który miękką okrąglizną spływał na uda... - ... robię.
Kaźmierz ściągnął z głowy maciejówkę z pękniętym daszkiem i miętosił
ją w garści. Kargul sięgnął niespiesznie po kapelusz. Trzymał go... - ... Jeśli zaczął mówić o jakimś przedmiocie czy sprawie, gniótł rzecz, miętosił, omawiał z różnych stron, gmatwał się w końcu w kłębowisku...
- ... uprzyjemnienia sobie czasu sięgnął przez kieszenie do swojego zgłodniałego zwierza. Miętosił go, gdy z bramy wyszło dwóch drabów.
- Patrz! - powiedział jeden... - ... biedny, samiuteńki tam pozostał - zaszlochała.
Żebraczka stała z boku i miętosiła w pokrzywionych palcach paciorki różańca.
- Ruszamy, rebiata, teges smeges - zawołał... - ... z was mieć musi
pończochy,
chustki
i koszule.
W palcach
miętoszą więc sukienki,
nad ladą
chyląc się
jak wierzby,
by strój... - ... się dwa gatunki pełzaczy, włażą na siebie, dotykają się i miętoszą. Od tego w ich mózgach wydzielają się substancje narkotyczne i...
- ... do ucieczki. Bohater zdołał umknąć z dworu, w którym chłopi "miętoszą" dziedziców. Powinien więc być, jeśli nie zachwycony, to rozbawiony... Tymczasem...
- ... łyk wystygłej już herbaty i otarł czoło. Chwycił znowu kulkę; miętosząc ją w dłoni, sprawiał przez moment wrażenie zupełnie bezmyślnego.
- Dojrzewa...