mrukliwie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... niezrozumiale. Hiacynta podała mu pękatą sakiewkę.
- Może i płynę - odparł mrukliwie, wkładając sakiewkę do kieszeni szerokiej bluzy.
- Chcę tam jak najszybciej... - ... posowiał -- Ten i ów zagadnąć go próbował, ale że odpowiadał mrukliwie i niechętnie, zostawiono go w spokoju, w tym jakimś ponurym...
- ... Zygmunt i staruszek uczuli ową charakterystyczną radość przed wypiciem. Student mrukliwie odmówił kieliszka i zabrał się do kreślenia. Teodozja szyła w...
- ... Czemuś to uczynił?
- Jak mnie uczynili, tak im uczyniłem - odburknął mrukliwie Samson i natychmiast dodał: Przysięgnijcie i przyrzeczcie mi, że mnie...
- ... trochę kiepsko.
A, trzeba będzie poleżeć trochę.
Student powiedział jeszcze mrukliwie:
- Czort wie, kiedy co na człowieka przyjdzie - po czym pochylił... - ... dodał: - Jako lekarz.
"Czy to są kpiny?" pomyślał Widmar. Odpowiedział mrukliwie, że miał do Tamtena sprawę całkiem prywatną.
- O, przepraszam, przepraszam...
