na-Boga
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... się nie mogę, więc wolną daję drogę.
Cóż robić mam na Boga, gdy we mnie taki seks?
Geograf Bazewicz, olbrzymie strosząc wąsy... - ... mówi Słowacki. Do widzenia, panie profesorze! Staszek, wyłaź pierwszy!
- Chłopcy, na Boga, dokąd wy idziecie?
- Z dali w dal!" - jak mówi poeta... - ... być mało, Halada pospieszył im z pomocą.
- Milcz - syczał Szarlej. - Na Boga, milcz, Samsonie...
Samson odwrócił głowę i spojrzał mu w oczy... - ... Rozumiesz?
Szept Róży staje się świszczący. Władyś jęczy:
- Uspokój się, na Boga.
- Jakże uspokoić się? - pyta dalej Róża. - Kiedy ja czuję wszystko...
- ... Zaczął od końca, od osób mniej ważnych. Był to błąd.
- Na Boga - westchnął bardzo głośno - Adela tam jest! Tak, na mą duszę... - ... vitae, wiąże współczesne problemy z sekularyzacją kultury Zachodu. Utrata wrażliwości na Boga pociąga za sobą utratę wrażliwości na człowieka - to temat często...
- ... takiego, gdzie niewierzący partner składa przysięgę małżeńską bez powołania się na Boga. Jedyny warunek to zgoda na katolickie wychowanie dzieci. Poza tym...
- ... leżę w wannie gapiąc się tępo w zaparowane lustro, ale na Boga, nie będę mokry i nagi wyskakiwał z wanny, żeby usłyszeć...
- ... ślepka wyrażały żal, że można tak nie uważać.
-Caute, Spinoza, na Boga, caute - krzyknął Jassmont i zamilkł, widząc szczere zażenowanie na twarzy... - ... balustradę i patrząc na Renne z udanym zdumieniem wykrzykuje:
Roullot: Na Boga! Cóż to za piękne zjawisko!
Renne:Ejże! Stary pierniku! Nie... - ... Myszołowem, z "Nord III" i naszymi rzeczami? No i kto, na Boga, zapłaci za nasze bilety?
- I to ma być mój mąż... - ... aby nie strzelał.
- Ciekawe wiadomości, panie profesorze! - wołał z daleka. - Na Boga! Chyba nie o nas napisali! - zatrwożył się profesor.
- Nie o... - ... ręku. Reflektor pana Muldgaarda ukazał jej śmiertelnie zdumiony wyraz twarzy.
- Na Boga, co robicie? - spytała, z lekka oszołomiona. - Bawicie się w podchody... - ... pod gruzami pogrzebie.
Narrenturm, powtórzył w myśli Reynevan. Wieża Błaznów! Na Boga!
- Adsumus, adsumus, adsumus! - krzyknęła nagle dziewczyna, wyprężając się silnie. - Jesteśmy... - ... przyjmują honorami, choć zamiast biciem w bębny biciem w patelnię. - Na Boga! Ja znam tę twarz - zawołał profesor na jego
widok. - Chłopcze... - ... wyminął ją w milczeniu, ale uczepiła się jego ręki...
- Ojcze, na Boga, czy co złego się stało?
Z trudem przeniknął sens pytania... - ... stał Casus Belli, ukląkł przed
koniem, modląc się i płacząc.
- Na Boga! Patrzcie, on jeszcze szalony! - krzyknęli niektórzy.
Ale panu Sapieże włosy... - ... oknie.
- Nie chciała się z tobą widzieć, logiczne, nie?!
- Dlaczego, na Boga, dlaczego?
Oparłam się o mur.
- Pan Bóg ci nie odpowie... - ... go bez reszty. W jednym z listów do Mrongowiusza pisał - "Na Boga, trzeba podnieść wrzawę, gdyż szatańscy wrogowie polskości teraz tym więcej...
- ... wyobrazi, że taki człowiek jest przeciw Henrysiowi" - mówiła, Wiator, jak na Boga przystało, bez oznak wzruszenia wysłuchiwał tego pośredniego wychwalania. Udawałem zainteresowanego...
