nachmurzony
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... oparty o poręcz mojego łóżka, przyglądającymi się w milczeniu, ja - nachmurzona, zdecydowana nie posłuchać nakazu, który wydawał mi się niedorzeczny. Odezwał...
- ... takiego? - zapytał szorstko, odrywając szklankę od ust i patrząc spod nachmurzonego czoła .
- Proszę mi dać wody. Nie, nie... - zaprzeczyła szybko słaniając... - ... Jurgeluszka nisko się ukłoniła.
- Dziękuję, wielmożny panie.
Tymczasem Matusiak siedział nachmurzony, podparłszy się pięścią. Drewnowski, który nad zniknięciem Pieniążka szybko przeszedł... - ... miłość, i znów kłótnie, walka i napięta atmosfera, rozczarowany i nachmurzony dziadunio.
"Ludka wpłynęła melodyjnie do pokoju. Jest dziś pełna temperamentu...
- ... nie w smak - tak precyzyjnie wszystko obmyślił i na darmo. Nachmurzony zbliżył się do garderobianego: - Panie, czy przyszedł już redaktor Bury...
- ... Nie chcę po prostu próbować, no! Wolno mi, nie? Stał nachmurzony, bokiem do Jerzego, zawzięcie kopiąc obcasem wilgotnawą ziemię. Szretter nagle...
- ... podnosi koło i krzyczy:
- ...!
Znowu idziemy w milczeniu. Żołnierz jest nachmurzony i niechętny. Dochodzimy do mostu nad Renem, który oddziela starą... - ... apetycznie wyglądały te pisklaki.
- Pan tylko o jedzeniu mówi - mruknął nachmurzony jeszcze Tomek.
- Mężczyzna słusznego wzrostu to nie małoletni pędrak, co... - ... jeszcze chcesz, draniu?" Fornalski przejrzał kontrolkę do końca, po czym nachmurzony wstał i udał się do kasjerki bloczki przeglądać - mówił, że...
- ... i spojrzał w stronę Święckiego. Ten zajęty był rozmową z nachmurzonym Wroną. Nastrój przy stole ożywiał się powoli. Bezszelestni i nieomal...
- ... prałat Kulesza miał minę surową, wszyscy przyjęli jego złośliwość z nachmurzonymi twarzami, nawet Maliński, który wobec prałata zachowywał się najswobodniej. Nie...
- ... jemu też tutejszy klimat nie odpowiada. Prawda, Franek?
- Ależ gadasz! - nachmurzył się tamten.
- Już! Skończyłem. Jeszcze tylko forsiczka i do jutra... - ... żyć. Trzeba żałować tych, którzy są bliżsi. Mister Dawid Lingslay nachmurzył się.
- Dlaczego pan sądzi, że Żydzi właśnie mają mi być... - ... a potem nagle zobaczył czyjś cień, stojący w bramie, i nachmurzył się odruchowo: "Dlaczego ja go wciąż spotykam?" Tak samo pomyślał...
- ... lubię, jak ktoś chce być mądrzejszy od samego siebie.
Mandżaro nachmurzył się, głowę wysunął do przodu jak zaczepny kogut.
- Co ci... - ... I co dalej?
Tamten nic nie odpowiedział.
- Co tak patrzysz? - nachmurzył się Felek. - Myślisz, że mam pietra?
- A nie masz?
- Pewnie... - ... Obrazy! - To mów, że obrazy, a nie flamandów.
- Idiota!
Perełka nachmurzył się.
- Licz się ze słowami. Jestem starszym inspektorem od ciebie... - ... Dyrektor przyjął ją trzy dni temu.
- Ja tam muszę wrócić.
Nachmurzył się.
- Zrobisz, jak zechcesz.
- Michał. to dla mnie ważne. Przyjedź... - ... Bocian oderwał się od lusterka bardzo wytrącony z równowagi. Wstał, nachmurzył się jeszcze bardziej.
- No, Bociański?
Elegant milczał.
- Dobrzynkiewicz!
Zenuś znalazł... - ... słowa położył pieniądze na kamieniu. - Skąd je wziąłeś?
Felek się nachmurzył:
- O rany, co za piła! Spuściłem zegarek, no! Jest o...
