nieruchomy
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rozpadła się na pojedyncze, kręcące się współśrodkowo kłęby, wpełzła w nieruchome futro zarośli i znikła. Długą chwilę leżał jeszcze bez ruchu...
- ... wymijając tramwaje oblepione gronami wiszących ludzi, skręcił na Connaught Place. Nieruchome kępy drzew, kwitnące gałęzie pachniały zwarzoną zielenią i kurzem. Zaskoczyła...
- ... poparzył sobie palce. Obrzękłe, ogromne sińce potwornej dłoni Zygmunta. Martwe, nieruchome oko pod bandażami. Jerzemu zdawało się, że patrzy na niego...
- ... dworze budził się wiatr zwiastujący niepogodę. Odezwały się drzewa dotychczas nieruchome i uśpione. Coś podzwaniało monotonnie pod czarnym stropem. Polek usiadł...
- ... niby nie dokończonej klatce.
- Co ci to przypomina? - pokazał Nagar nieruchome liny korzeni. - Mnie po prostu stryczek.
- A mnie sznury na... - ... Ich bielizna, dawno już powieszona. Przez kogo, przez Tośka? Niczym nieruchome żagle, pomyślała.
- Zamknij na zasuwę, babusiu, i staraj się być... - ... skąd widać statki w porcie, gdzie "działo się jakieś zasnuwanie nieruchome i narastające między taflą wody szklistą a wodnistym niebem z...
- ... krawędzi i gładkich
płaszczyzn.
Pod ponurym niebem leżały szare i nieruchome,
podobne do łańcucha górskiego, usiane czarnymi kwadratami
otworów. Tu i... - ... żadnych współtowarzyszy nie było, tylko w muślinowej gęstwinie jaśniały białe, nieruchome cienie.
Zerwałem się i ubrałem pośpiesznie, a księżyc, który dopiero... - ... składa gazetkę, ale gdy podnosi wzrok, natyka się znów na nieruchome spojrzenie jednego oka.
- I co? - szepce Zygmunt.
Jerzy nie wie... - ... obie dłonie do ust, jej oczy stały się wielkie i nieruchome.
Morze nadchodziło, niosąc ze sobą nieubłaganą
śmierć. Dostrzegli je także... - ... w śniegi
Gałęzie gniazd gruzłami przeświecają w słońce,
I kruków nieruchome tkwią na nich szeregi,
W jedną stronę swych dziobów nasrożywszy... - ... gęstwie mięty szorstkiej i ostro woniejącej. Obserwował napięte plecy mężczyzny, nieruchome, szczupłe. Czarna teczka skrzyła się niklem okuć. Gdzieś za otawą...
- ... wszędzie pali się światło. Wszędzie słychać też potężne chrapanie strudzonych, nieruchome ciała wyglądają jak martwe.
W kuchni przyjrzały się żonie pułkownika... - ... ulicy zapadła już noc. Gęste, dławiące od woni powietrze stało nieruchome.
- Chwileczkę, proszę zaczekać, ja zaraz państwa odprowadzę - powiedział malarz i... - ... oczekiwała.
- Czy ciało jest prochem? - ksiądz wpatrywał się we własne, nieruchome dłonie z wyraźnymi węzłami żył pod cienką, niemal papierową skórą... - ... Krywki. Znów jak poprzednio wczepił w jego twarz wypłowiałe i nieruchome oczy. Polek słyszał skrzypienie żerdzi gdzieś za oknem. Wyblakłe drobiny...
- ... to ekspozycja stała, można ją oglądać w godzinach pracy urzędu.
Nieruchome schody
Od połowy października na Centralnym nie działają windy i... - ... skurczyło się i zwinęło
jak wyschnięty liść, zmalało i pozostało nieruchome.
Awaru zaciskał szczęki, aby stłumić dzwonienie zębów.
Patrzał długo na... - ... odpowiedziała pośpiesznym i przeciągłym szmerem jakby włóczonych po ziemi powrozów. Nieruchome i nachalne okno straszy swoją przejrzystością. Polek nie może oderwać...
