Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
obruszyć się
Znaleziono 69 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... z mlekiem na stole.
    - Siadaj, co stoisz. Rozbierz się.
    Konstanty
    obruszył się, mówił do niej, ale patrzył na Jassmonta. - Wczoraj nikt od...
  • ... mojej pomocy - zaczął szeptem mecenas.
    - Trzeba od tego było zacząć -
    obruszył się lekarz. - Już wiem, co mnie czeka. Moje ryzyko, a pański...
  • ... głowy wskazała na Tyrolczyka.
    - On boi się własnego cienia. Tamten
    obruszył się.
    - Nie mam ochoty wpaść przez was. Gdzie to nowe miejsce...
  • ... wam po pięć rupii, żebyście mu dom pokazali.
    - Kłamie, sab -
    obruszył się kucharz - on mi tylko obiecał pół rupii. Czokidarowi musiał od...
  • ... przeraził się.
    - Tylko żeby nie było wsypy, Paragon.
    - Jakiej wsypy! -
    obruszył się Maniuś. - Wszystko będzie korekt. Wezmę wózek, pójdę na stację i...
  • ... kilometrów od wąwozu, kiedy tam zadymiła czarna sierść stoków i obruszyła się falami na ziemski pojazd z takim impetem, że w pierwszej...
  • ... A jakiego warunku może spodziewać się piękna kobieta po mężczyźnie?
    Obruszyła się na to Wiktoria, a bożek widząc jej gniew, na powrót...
  • ... codziennie, było obojętne, kiedy znów przyjdzie. Pamięta, że nawet kiedyś obruszyła się na niego, spochmurniała, "ściemniała na twarzy", gdy podczas jakiejś dysputy...
  • ... się wokół ciebie kręcili? - powiedziała Ziuta.
    - A pani zazdrość, co? -
    obruszyła się Rachela. - Moja wina, że im się podobałam?
    - Nie w tym...
  • ... realizm, Anglicy, albo kopiarska kaligrafia, naśladowanie zdobnictwa ludowego, łatwizna...
    - Nie -
    obruszyła się Margit - ja się domyślam, ile to jest warte, nie mogę...
  • ... szeptem. - To nie święty Antoni, tylko
    Izydor.
    - Co i ty? -
    obruszyła się - nie poznałabym świętego Antoniego?
    - Napisane jest.
    - To po co czytasz...
  • ... Tam nigdzie nie jest napisane, że były to osoby święte! - obruszyła się - po prostu pobożne kobiety, o imieniu Wiktoria. Zbieg okoliczności i...
  • ... absurdalny był pomysł palenia ludzi?
    - No wiesz, co ty porównujesz -
    obruszyła się Ewelina. - Idiotyczna instrukcja a ludobójstwo to wielka różnica.
    - Różnica w...
  • ... nią i powiedział:
    - Przyjdę do was wieczorem złożyć życzenia.
    Natalia
    obruszyła się i odparła ze złością:
    - Przecież pan - a byli przedtem na...
  • ... nie upoluje sobie myszy? To po co trzymać takiego gudłaja? - obruszyła się Stefa.
    - Takie ich wielkomiejskie praktyki, oni delikatni, to i kot...
  • ... strzelił.
    - E, nie wierzę.
    - To nie będę ci więcej opowiadać -
    obruszyła się Wala.
    - No, dobra. Niech będzie, że to prawda. Chociaż spytam...
  • ... słowa starca. - Zostaw ich.
    Szukają czegoś.
    - A czego mielibyśmy szukać? -
    obruszyła się matka. - Idziemy. Co,
    nie wolno już przez wieś iść?
    - Wolno...
  • ... nie zrozumiał, o co chodzi. - No, buta. Cóż takiego dziwnego? -
    obruszyła się.
    - Buta? - rzekł z namaszczeniem.
    - Zgubił chłopak. Szliśmy tą drogą, tylko...
  • ... Miły chłopak - powiedział komandor - tylko okropny pozer.
    - Co też pan -
    obruszyła się - on ma po prostu aktorskie uzdolnienia. Widziałam w telewizji...
    - Ja...
  • ... że małe dziewczynki perfumować się nie muszą.
    - Kto to wymyślił? -
    obruszyła się Laura. - Przecież my też lubimy ładnie pachnieć.
    - Wy i tak...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego