Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
otępiać
Znaleziono 24 wyniki.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... kiedy odpływa kolejny obłok.
    Sen odbiera tej twarzy młodzieńczy urok,
    otępia ją, postarza.
    Tylko opuszczonne nieco ku dołowi kąciki ust każą...
  • ... jednak dawka jest większa, zamiast wywoływać euforię, środek zaczyna silnie otępiać."

    Kolejny etap to utrata przytomności, która może trwać nawet kilka...
  • ... tabletki nasenne. Co prawda jeszcze szybciej je wyplułam, ale stan otępiającej depresji trwał kilka miesięcy - wspomina Anna, 25-letnia dziennikarka.
    - Po...
  • ... przeobraziło się w skowyt i pisk, i wreszcie przeszło w otępiający łoskot, chichot i smród.


    Aneks
    Przedmowa do Aktu
    Adama Czerniawskiego...
  • ... zjeść, zaraz wracają. Większość pokasłuje, charczy i rzęzi. Są jacyś otępiali i przybici, nawet marihuana im nie pomaga. Może rzeczywistość atakuje...
  • ... Wyplatali kosze, szyli worki, a poza tym pili i próżnowali. Otępiali od alkoholu mężczyźni, kobiety gotowe na wszystko za garstkę żywności...
  • ... tu znalazłem, żaden nie odezwał się ani słowem. Nafaszerowani lekami, otępiali, autystyczni, a jednocześnie gdzieś w głębi bardzo agresywni, czuję to...
  • ... lekarstwa spoza listy (teoretycznie bezpieczne), a czujemy się po nich otępiali i senni lub przeciwnie - popadamy w stan euforii, także nie...
  • ... wtedy zaistnieć. Zaczyna mi się wykluwać taki malutki, złośliwy pomysł. Otępiała z bólu, zdeprymowana skądinąd, sfrustrowana dostatecznie jak przed każdą wizytą...
  • ... rzeczywistego kochanka i oboje zakłuć zatrutym szyteletem. Choćby była niewinna, otępiała narkotykami jak Sophie. Jak Sophie..."
    - Nie chce pan radca wiedzieć...
  • ... tragizmu. Żadnych sprzeczności, powikłań i zasadzek.
    Przyznaję, że owa prymitywna,
    otępiała wielkość obu tych stanów - rzekomego tragizmu i rzekomego szczęścia - wyzbytych...
  • ... w rozjazdach... - zawieszam głos, bo widzę, że Aneta siedzi jakaś otępiała, jakby wpadła w stupor. Wykonuję szeroki, zachęcający gest ręką i...
  • ... i nimi
    wielkie i białe na rozpalonym niebie, rozleniwiało i
    otępiało
    przyjemnie; nie ruszą się stąd do obiadu, doskonale,
    o to...
  • ... cały Zygmunt.
    - Wody! Daj wody! - charczy coraz ciszej, zdezorientowany i
    otępiały.
    Jednak kobieta nie zwraca uwagi na jego prośbę. Zmrużywszy oczy...
  • ... czy wszystko w porządku. Coś mruczała
    jeszcze, ale tego Adam -
    otępiały w bezsilnej wściekłości
    i żalu - nie słyszał.
    Pies nie patrzył...
  • ... mi się spod nóg. Na korytarzu zabłysły oszczędne światła. Siedziałem otępiały i odprowadzałem wzrokiem zaaferowanych lekarzy. Specyficzny odór szpitalny przyprawiał mnie...
  • ... w piersi.
    - To moja wina. Byłem ślepy i miałem chyba
    otępiały umysł, bo nie zwróciłem uwagi na te dziury po tablicy...
  • ... masakra. Jeden człowiek bez rąk i nóg, dogorywa. Drugi żywy, otępiały, klęczy nad jakimś ciałem. W rękach trzyma serce, któreÉ ciągle...
  • ... znów działać!
    Jeszcze przed godziną, przed kwadransem, tkwił nieruchomo pochylony,
    otępiały, na więziennym taborecie, teraz oczy błyszczą, rozpręża ramiona, rozkłada je...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego