pchnięcie
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jednak zadowolony, że bez trudu zdobył klientów. Zaparł się mocno, pchnął z miejsca kopiasto naładowany wózek. Uwagę jego zajął bagaż nowo...
- ... ostro ściętym ogonie. To już był jego koniec... Zaraz potem pchnął swoją maszynę w ciasny zwrot na zniżaniu nie śmiąc spojrzeć...
- ... z dziewczyną? - nie ustępował Bruno.
- Ej, ty, poeta, poeta! - Garcia pchnął go tłustym paluchem. - Wpaść ci w oko?
- Skąd ją wziąłeś... - ... szorstki głos charta:
- Dość! Wyrzuć go stąd.
Północny szarpnął Zygmunta. Pchnął w ciemność. Zniknął pokój. Wszystko ucichło. Nic nie widział. Jakby...
- ... pocwałowała uliczką. Spod kopyt karej klaczy poleciały bryzgi błota.
Bonhart pchnął obcasem Giselhera, leżącego pod murem. Herszt Szczurów nie dawał znaków... - ... do łódki wpław. Z radością dotykał jej wyślizganej, sczerniałej burty. Pchnął ją lekko do tyłu, a gdy dziób znalazł się pod...
- ... Kotarbiński:
- Nie potrzeba kobiet. Zbójnickiego z wami zatańczę! Chorąży mocno pchnął drzwi, które ze skrzypem zawiasów otworzyły się do środka. Przestąpiliśmy... - ... do diabła, a prędko! mruknął i chwytając Mrowca za kark pchnął go potężnie.
Chłopina wypadł za próg - cud prawdziwy, że jakoś... - ... ma. - Nie bez trudu przeciągnął drut do końca zbutwiałej belki, pchnął furtkę. Natychmiast się zemściła, opadając i uderzając go w stopę...
- ... trzymywały skalne sklepienie. Wśród nich znalazł sklecone z desek drzwi. Pchnął je. Nie ustąpiły. Jeszcze raz oświetlił je dokładnie i wtedy...
- ... po ramieniu.
- Oczywiście... oczywiście, nie powinieneś zajmować się takimi sprawami. - Pchnął go lekko. - Ale zmykaj już, bo chcę jeszcze trochę popracować... - ... na brzegu lasu.
Siedzieli nadzy, suszyli swoje łachy.
Chuny Szaja pchnął rękę do kieszeni i wydobył kawał mokrego chleba.
Chleb rozsypał... - ... trakcie śledztwa, które potwierdzał. Początkowo utrzymywał, że to Marek S. pchnął nożem Jaworskiego, jednak jeszcze w trakcie śledztwa zmienił zeznania i...
- ... posłał w sufit.
- No i co narobiłeś, palancie? - sąsiad żartobliwie pchnął nadgorliwego obrońcę. - Puścić było.
- Mówi się "trzeba było" - poprawił go... - ... tam snopy wiązał.
Szerucki, który zawsze za wcześnie strzelał, nie pchnął nawet ręki do kieszeni.
- Moment porodu u klaczy jest często... - ... ręką wyciągnął z pochwy nóż, lewą chwycił przybocznego za gardło. Pchnął. Przez chwilę jakby tulił drgające w przedśmiertnych skurczach ciało, potem...
- ... tym właśnie momencie na gładką taflę jeziora wypłynęła łódka. Wioślarz pchnął ją ku wysepkom, których zielone, soczyste kępy wystawały z gładzizny...
- ... wstał i omackiem chciał przebrnąć czeluść.
Szames podniósł się jeszcze, pchnął ręką przed siebie i upadł na pierzyny.
Przysiadł raptownie, przewrócił... - ... wzroku od tej cudownej przemiany życiodajnych barw. Dopiero gdy
Tomasz pchnął go lekko, ruszył w stronę niewiadomego. Zacisnął powieki. Co zobaczy... - ... legionistów przewiązał rzemieniem ręce Kaliasa i, trzymając mocno drugi koniec, pchnął chłopca przed siebie, drugi uczynił to samo z Polluksem. Wyprowadziwszy...
