pobladły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... Ludzie tego nie kupią - powiedział bardzo niepewnym głosem z lekka pobladły premier. - Przecież to totalna bzdura.
- Nie bądź dzieckiem. Żyjemy w... - ... pomieszany z obcą, słodką i mdlącą wonią, od której dziewczynki pobladły. Mnóstwo bab wiejskich klęczało dokoła trumny i to jeszcze zwiększało...
- ... szerokie białe bransolety ze świeżych bandaży.
Przy niej rodzice: elegancki, pobladły z niemej złośc i pięćdziesięciolatek i spłakane, czterdziestoletnie matczyne nieszczęście... - ... mknęła niby jaskółka.
Granat nocy przełamywał się w szarość. Gwiazdy pobladły i znikły. Od wschodu nad morzem pojawiła się zielonkawa, jasna...
- ... dostatniej ojczyzny, świętującej hucznie, pańskiej!...
Jarmuntowicz powstał gwałtownie, wzburzony i pobladły.
- Nieszczęsny, zaślepiony człowieku! - rzucił słowa z ust drgających od pasji... - ... Muchy grzbiet obsiadły.
Brzuchem w nicość się tłoczy, a wargi pobladły -
Jęzor z nich się w świat wywarł i na bok... - ... związanych
jeńców.
I kogóż to poznaję w owych wystraszonych i pobladłych
niewolnikach, których śmierć i życie zależne
jest od mego rozkazu... - ... środku nocy, obudzona jego szybkim oddechem, przyciskałam ręce do jego pobladłych policzków. - Nie bój się - mówiłam - nie pozwolę ci umrzeć samemu...
- ... o więzieniu.
- A co mam opowiadać o tym więzieniu? - wyszeptałem pobladłymi usty.
- No jak to! Jak cię niesłusznie oskarżali, jak cię... - ... co? Czy też nie rozumie delikatnie? Pytam się: Żyd?
- Nie... - pobladłymi wargami bełkoce chłopak. Odpowiada mu wybuch śmiechu rozbawionych oficerów.
- Czekajcie... - ... bok, spojrzałam w jego wykrzywioną bólem twarz. Zobaczył mnie, bo pobladłymi wargami szepnął: - To nic - i w paroksyzmie bólu zacisnął usta...
- ... chwili dorzuci ciszej: - Tu chodzi o moje życie.
Chłopcy zamilkli; pobledli z wrażenia
-O życie? -wyszeptał Perełka i z bojaźnią spojrzał... - ... niech nadal ufa.
Ścigani płaczem i wronim krakaniem,
Z truchłem, pobledli, pójdziemy przed siebie...
Ojciec zawróci i matka odstanie,
Obłędnym okiem... - ... uśmiechu.
Ust ich czerwień zagasła w zimnym śmierci fiolecie,
I pobledli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Chcieli jeszcze się... - ... uśmiechu.
Ust ich czerwień zagasła w zimnym śmierci fiolecie,
I pobledli tak bardzo, jak nikt dotąd na świecie!
Chcieli jeszcze się... - ... w nadprzyrodzony sposób ulotnił się z pokoju Marsjanina, chłopcy aż pobledli z wrażenia.
- To fan -tas -tycz -ne - wyszeptał z przejęciem...
