pobladły
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... hę, na kawę?
Zaczepiony zwrócił na młodego zucha twarz nagle pobladłą. Jego towarzysz żywo poruszył się na krześle, jakby zamierzając powstać... - ... w ręku warząchew oblepioną kaszką manną. Oczy miała wystraszone, twarz pobladłą.
- Mnie od razu nie podobał się ten pan - powiedziała głosem... - ... na tapczanie nie opodal. Ciężki. Masywny i kanciasty. Twarz miał pobladłą, zmienioną. W pasiastej piżamie i z niekształtną, ogoloną głową wyglądał...
- ... lustrze, nie dalej niż na wyciągnięcie ramienia zobaczyła naraz swoją pobladłą, postarzałą twarz i przez moment sama się przeraziła cierpienia, które...
- ... sobą - ponad barykadą, ponad ulicą w księżycowej poświacie - tę twarz pobladłą, zranioną.
Był dumny z żony i wcale ambicja go nie... - ... i zakamarków wypełzło robactwo poruszone wstrząsami... Z rozwianymi włosami, z pobladłą twarzą osuniesz się na fotel... Już...
Po pająkach i pluskwach... - ... ku Dominice. - Zabraniam - podnosi
głos i przewierca spojrzeniem zastygłą obok, pobladłą
twarz - zabraniam kategorycznie raz na zawsze. Nigdy w tym
domu... - ... pan? Tak, tak! Słucham... Dobrze, natychmiast wracamy! - Zwrócił ku tamtym pobladłą twarz. - Druga grupa znalazła "Kondora"... trzysta kilometrów stąd...
"KONDOR"
Z... - ... sensacyjniakach.
Widzi, że Hans wstrząśnięty, że szuka słów pod wargą pobladłą, więc niby przypadkiem wskaże ręką ptaka wysoko, co łukiem...
- Proszę... - ... wrzosy, zeszłoroczne wrzosy
Całe pokryte rdzą.
Banalny pejzaż smuci twarz pobladłą,
Sączy się z nieba lazurowy czad.
Na mchu pożółkłym białe... - ... zabiją!
Stach patrzył na nią, dziwnie postarzałą, z załzawionymi oczami, pobladłą twarzą, którą znał tak dobrze, patrzył wstrząśnięty tym okrzykiem. Nieprzyjemny... - ... wojujemy z niewiastami - wyszczerzył znowu zęby Kayleigh, wpatrując się w pobladłą twarz dziewczyny w czarnej sukience. - Czasem tylko zabawiamy się z...
- ... mnie wzrokiem pełnym zdumionej zgrozy, zaskoczenia, nienawiści, z twarzą niepojęcie pobladłą. Nie rozumiałam, co się stało. Mógł, oczywiście, być zaskoczony, ale...
- ... zasiała pełne kosze liści
W niebie zaś chmurę
Zimną
I pobladłą
I więcej żądam
Abyś
Umiał
Zachwyt
Dla ciał kobiecych - pomarszczonych... - ... ciałem. Składał ofiarę z krwi.
Drugi Kamyk, ze ściągniętą wysiłkiem, pobladłą twarzą, skinął na mnie ręką, przynaglając. Podążyłem za nim przez... - ... krew i mózg.
Reynevan poczuł, jak miękną mu kolana. Widział pobladłą twarz Samsona Miodka, widział, jak ręce Szarleja i Urbana Horna... - ... 16
Marta, znana w kraju śpiewaczka, ujrzawszy Różę pośród rodziny - pobladłą, wyrozumiale uśmiechniętą - Marta doznała wyrzutów sumienia okropniejszych, niż gdyby surowo... - ... chmury. Tu i ówdzie widać było na niebie oddalone gwiazdy, pobladłe od bliskiego świtu.
Miedziana lampa poszarzała teraz i jakby w... - ... drzwi, o mur prastary opartych, wybiegły dzieci i zdrowe, choć pobladłe jeszcze ze strachu, rzuciły się w objęcia rodziców. O, jakaż...
- ... rozkraczony, tuż przed Kazimierzem i miotał strasznymi spojrzeniami w jego pobladłe oblicze. Ciemne wąsy drgały mu od pasji niepohamowanej - - Zdawało się...
