pochylać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... projekty pod kuratelą pana Lenka, który z ojcowską niemal miłością pochylał się nade mną, doradzał i ukierunkowywał moją pracę.
Ale w... - ... ani jednego kazania, ani jednej przypowieści, a tylko uzdrawiał – pochylał się nad trędowatymi i sparaliżowanymi, dotykał wrzodów, oczu, uszu, wskrzeszał...
- ... jedną ręką przytrzymywać kapelusz na głowie, a
jeszcze całym sobą pochylał się do przodu, jakby kładąc się na tym
wietrze. Postawił... - ... Surma przytargał stary, wydany jeszcze przed pierwszą wojną atlas. Wieczorami pochylał się nad mapami i wytyczał przypuszczalną marszrutę armii. Nie mniej...
- ... nie zaatakują ludzi; stał nieruchomo, po swojemu lekko przygarbiony, jakby pochylał się nad dywanem z ptaków, i z wielkiego, parcianego wora...
- ... butwiejących karczów cięły spokojny nurt Jaskuli. Salisz ciężko, ze stękaniem pochylał się nad wodą i obmacywał mulisty brzeg, pełen dziur, zakamarków...
- ... Egipcjanie, wydawał się istnieć wyłącznie z profilu.
Ale w rozmowach pochylał i tak pochyłe czoło, gestem skupionej uwagi ku rozmówcy i... - ... ruszyły poprzez rynek ku chłopcu.
Był nieprawdopodobnie maleńki i zwinny. Pochylał czarnowłosą głowę w prawo i w lewo, wysuwał czerwony jęzor... - ... Ale przecież on siedział oparty. Jak chciałaś macać, przez fotel?
- Pochylał się do przodu, kiedy sięgał po szklankę.
- Aha, i wykorzystać... - ... głowa wyglądała jak zakrętka monstrualnej tuby pasty do zębów. Żebujka pochylał się nad nim i wsączał między rozchylone wargi pomarańczowy płyn...
- ... Prowadził wydział.
Każdy go już o ósmej przy biurku widział.
Pochylał przylizany równiutko przedział,
O niczym wiedzieć nie chciał - no i... - ... się, nie boję się wcale.
I wtedy jego oczy ciemniały, pochylał głowę i mówił: - Moje życie nie należy do mnie, wiesz... - ... a im bardziej stawałem się ostrożny, z tym większą natarczywością pochylał się nade mną pan Lenk, czułem jego oddech, szybki, nierytmiczny...
- ... chłodną, jakby zawiesiwszy wzrok na drzewach, zamieniał się w drzewa; pochylał się nieznacznie we wszystkie strony, ociężale, poddawał się niewyczuwalnym dla...
- ... na uczniów, profesora, który z taką samą subtelnością i zaangażowaniem pochylał się bez wyjątku nad każdą osobą, nauczyciela matematyki, choć matematyki...
- ... nie lubić także dzieci.
On zwracał na nie uwagę wszędzie. Pochylał się, aby gładzić po głowie kilkuletnie brzdące wiejskie, bawiące się... - ... mu rozwiązane zadania, przeczytane stronice.
Uśmiechał się z pobłażliwą wyższością, pochylał razem ze mną nad książką, żeby po chwili wyjąć mi... - ... Ale nawet wtedy mówił szeptem, jakby był w kościele lub pochylał się nad zmarłym.
Z czasem zauważyliśmy też, do jakich rozmiarów... - ... otworzyłem oczy, ktoś w białym kitlu rzeczywiście się nade mną pochylał:
poznałem go, to potężnie zbudowany lekarz, Ormianin, doktor Melikian: obrócił... - ... Tomek zaczął odczuwać niepokój. Pod naporem ol-
brzymich fal statek pochylał się na lewy bok. Wiązania niebezpiecznie
trzeszczały, a od czasu...
