pochylić się
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... jeszcze dopilnować, żeby szła... Ja zaraz tu paniczowi zagrzeję... - Ogórek pochylił się nad wystygłym piecem.
- E, co tam będziemy rozpalać, zjem trochę... - ... wysoka postać Spartakusa. Mówił coś do nich podniesionym głosem. Kalias pochylił się, przecisnął między nogami stojących i szarpnął Spartakusa za tunikę.
- Mistrzu... - ... móc chodzić."
Jakby dopiero teraz zobaczył, w jakim jestem stanie, pochylił się nade mną.
"Też jesteś ranny. Dopadli cię."
"Broniłem Liski. Zabijałem... - ... rany na barku jak ze źródła trysnęła krew. Nad leżącym pochylił się Sotion, który wysunął się z tłumu.
*
Zaledwie kilkunastu zwiastunów klęski...
- ... głos. - Oto j a - zaczął i urwał.
Nad puszką ryżego pochylił się przechodzień, potem drugi i spełnił swą powinność oddalając się z... - ... żegnając się z tamtą, odwrócił się naumyślnie do mnie plecami, pochylił się szybko i musnął wargami jej nagie ramię. Mogę przysiąc, że...
- ... mogła budzić wątpliwości. Andrzej naprzód przejrzał list pobieżnie, a potem pochylił się nad nim Jak człowiek, który kładzie głowę pod topór. Wyczytał...
- ... brały, dlaczego pan do mnie złość ma? Com winowaty?
Marciniak pochylił się Surmie do kolan. Objął je. Zęby szczękały, jakby przemarzł w... - ... nas przyjadą.
Mężczyzna zdjął z okapu nad piecem okopcony garnek, pochylił się nad wiadrem, rozbił dnem garnka taflę lodu, nabrał wody, postawił... - ... Pirat! Wróg!
Jakby czując, że na niego patrzę, odwrócił się. Pochylił się, spojrzał mi w oczy i pomachał ręką przed twarzą. Na... - ... czynny? - zainteresowała się Marta.
- Panienka widać nietutejsza. - Spocony, łysy grubas pochylił się ku niej. Subtelny poeta metafizyczny, jak zdążył wcześniej poinformować ją... - ... oddychał. Gdyby to był film, mógłby go po prostu wyłączyć. Pochylił się za mocno do przodu, stracił równowagę i całym ciężarem oparł...
- ... naprzeciw szeregu reklamowych holoram. Stąd widział prawie całą halę.
Jurda pochylił się nad Nicholasem.
- Jeśli nie ma pan nic przeciwko temu, lepiej... - ... w górę i pociągnął nosem, jakby badał kierunek wiatru. Potem pochylił się ku ziemi i zaczął czujnie węszyć. Obejrzał się na chłopca...
- ... rękoma.
Serce chłopca zdrętwiało i zamarło na chwilę. Nagle zrozumiał.
Pochylił się i porwał dziwną nędzarkę w ramiona.
- Mamo, mamo, co ty... - ... Geralt. Powinieneś pisać sztuki dla teatrów!
Zamilkł nagle. Bycza Głowa pochylił się w siodle, oczy mu zabłysły.
- Wicehrabia Julian?
- Baron de Peyrac... - ... prawdę w oczy, a tego się teraz nie lubi.
Szczuka pochylił się nad stołem.
- Zresztą ty sam wiesz, że jest tak, jak... - ... przerwał, jakby sycąc wzrok. Silnymi, ciepłymi palcami rozwarł jej ciało, pochylił się i zaczął całować szczelinę, a potem wsunął pod nią dłonie...
- ... aresztowań! Kto o panu jeszcze wiedział? Przecież pan znał radiotelegrafistę! Pochylił się pan nad nim, gdy leżał na chodniku przejechany przez ciężarówkę...
- ... się pan Osiełek i poszedł utopić
helikon w Studni Neptuna.
Pochylił się żałośnie nad ocembrowaniem, ucałował mosiężną trąbką i
cisnął. Chlupnęło, czarna...
