posiwiały
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... rok i młodzież powstańcza. Teraz, ci piękni wtedy i romantyczni, posiwiali, rozczarowani tkwili wciąż jeszcze sercem w swoich dawnych zrywach. Wiekiem...
- ... moim wieku, a za nią - ojciec. Niewiele się zmienił; nieco posiwiał i wyłysiał. Na mój widok skamieniał w drzwiach zapominając o...
- ... Rankiem nosiła papiloty. Tadeusz stracił wzrok w trzydziestym dziewiątym roku. Posiwiał i zapadł się. Utonął bez reszty w świecie dźwięków i...
- ... którzy go wówczas odwiedzili. Od tego czasu bardzo się zestarzał. Posiwiał, schudł i przygarbił się. Ze swoją wspaniale sklepioną głową, z...
- ... mnie, poczułem zapach wody kolońskiej i muśnięcie gładko wygolonego policzka. Posiwiał tylko bardziej - jeżyk wuja Florentego wydawał się mlecznobiały, jak powłoka...
- ... był podobny do człowieka z fotografii na obwolucie jego tomu. Posiwiał i miał twarz zmęczonego lwa.
- Jestem Gałczyński, wierszopis - przedstawił mi... - ... lat. Ta ruchliwa osoba poruszała się jak sparaliżowana, widać też, posiwiała mocno.
- Proszę, niech pan wejdzie - i natychmiast zamknęła za mną... - ... niemiara. Grób otoczyła stara gwardia sierot po Stalinie, bardzo już posiwiała i przygarbiona. Był to drugi garnitur działaczy, budujących zręby Polski...
- ... tamtemu powinna posiwieć z trwogi broda. Być może, że nawet posiwiała, lecz pod czernidłem nie można było tego dojrzeć.
Adaś nie... - ... zacięło mu się... jak skroń Gerty, oczywiście. Chociaż mama też posiwiała. Stanął przy oknie. Po raz pierwszy dopuścił do siebie myśl...
- ... ubrane i uczesane z przesadną kokieterią.
Jedna z nich, przedwcześnie posiwiała, ale o młodej i ładnej twarzy, podeszła do nas i... - ... tego samego środka. Spójrz no, jak ta broda popękała.
- Jakby posiwiała - zaśmiał się Adaś.
Istotnie, rycerska broda jak gdyby wyprzała w... - ... A wciąż - przez niebo - będzie szedł znużony
Zamiatacz modlitw z posiwiałą miotłą.
Polowanie na cietrzewie
(1972)
STANCE
I
Nie ma Cię... - ... odkrytym kartofliskiem pod plujące kulami mury. Gdyby tam nie został... Posiwiałby zapewne, przytył, stracił strzelistość młodej topoli. Może skarżyłby się na...
- ... tej
najwyższej, środkowej, śpiący dotąd
czarny ptak otworzył nagle oczy.
Posiwiałe pióra świadczyły o tym, że jest
bardzo stary, starszy niż... - ... potrafiłbym jednak wrócić teraz do zwykłej żyletki?
Przyczesał mocno już posiwiałe włosy. Starzeję się... Jezu! już wpół do ósmej - prędzej!
- Tatusiu... - ... z wielkim czerwonym lizakiem w ręku spał na koślawym krześle. Posiwiałe włosy spadały mu aż za ramiona, buty wrosły w ziemię...
- ... jego ociężały
lot zastanowił Starą Panią Człowieku, ot stare
ptaszysko, posiwiałe jak ja, latać mu się nie chce),
uniósł się tylko... - ... z wielkim czerwonym lizakiem w ręku spał na koślawym krześle, posiwiałe włosy spadały mu aż za ramiona, buty wrosły w ziemię...
