rozczulać
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... wyrozumiała i opiekuńcza. Jest w tej roli zabawna i jednocześnie rozczulająca.
Michałek też jakby zrogowaciał, zhardział. Taki zrobił się pewny siebie... - ... ją od czasu do czasu; twoja dziecinna strona jest taka rozczulająca. W okolicach dwudziestego siódmego zrób coś, czego nie robiłaś od...
- ... nad to, że Paryż płonie od końca do końca.
Łatwo rozczulająca się babcia-Europa roztkliwiła się tego dnia nad losem nieszczęsnego... - ... w małe niezapominajki. Skórzany but o naturalnej jasnej barwie, biała rozczulająca skarpetka i do góry wyrasta moja ulubiona łydka: delikatna, szczupła...
- ... to bierze rekompensatę na głowach ukraińskich chłopów, a wreszcie przecież rozczulającą głupotę Salomei, która błyskawicznie zapomina o rzezi całej swojej rodziny...
- ... siebie: Bardzo piękne i ważne uczucie... - i znowu dodał z rozczulającą uczciwością: - Ważne; ale dla kobiet. Co?
Miękko i treściwie opowiedział... - ... rozwarła...
- Jakby się ziemia rozwarła - zabasował Paragon. Spojrzała nań z rozczulającą wdzięcznością.
- Tyś miły chłopiec... Bo to przecie niemożebne, żeby studenci... - ... autobusik, klocki magnetyczne, malutki mikserek do koktajli na bateryjkę. Te rozczulające wspomnienia teraz poddaję osądowi dydaktycznemu. Większość chyba i dziś byłaby...
- ... do niższego. Ten w jednej chwili, w śmieszny i
wręcz rozczulający sposób, spłonił się jak panienka.
- Tak, pamiętam.
Wyższego zbiło to... - ... papieroska, łyknij koniaczku i do roboty!
2. Pierwszy akapit poświęć rozczulającym zdaniom o rozdzierającym smutku, który gości w twoim złamanym sercu... - ... a na drodze bilateralnej, bezpośrednio z Warszawą.
Bez wzruszenia
Nie rozczulajmy się. Europa zrobiła pewien gest i dobrze aby Polacy o... - ... po
główce, jakby go sam widok owej krótkotrwałej niewinności tak
rozczulał, a nawet próbował się uśmiechać, żeby swoją gorzką twarzą tej... - ... w tym okresie?
- Na pewno nie w ten sposób, że rozczulał się nade mną. Dbał raczej o to, żebym traktowała mój... - ... zapuszczać
kropelki, smarować i nacierać pękniętą sprężynę,
jodynować wahadło.
- Biedactwo - rozczulał się nad nim pan Kleks - tyle
musisz się nacierpieć. No... - ... jej
swój chleb, a czasem nawet i obiad, ale nie rozczulała
się zbytnio nad nią. To, że sierota bywa bita
i... - ... życiem w czas wojny i okupacji. Już sama aparycja Boczkowskiego rozczulała. Zażywny, łysawy, pogodne, bardzo staroświeckie oczy - taki dziecinny staruszek, z...
- ... Moja wulgarność przekraczała wszystkie granice. Odrzuciłam uczucia, byłam niewzruszona, nie rozczulałam się nad swoim losem i innych. Nie płakałam.
Dopiero po... - ... cicho, melodyjnie i poważnie, podnoszące skupione spojrzenia zza drucianych okularów. Rozczulały pana powłóczyste gitarowe solówki, na przykład ta z Since I've...
- ... papież się wzruszył i klops. Czy tak będzie ze wszystkim? Rozczulam się nad samym sobą, jakbym co najmniej przez całe życie...
- ... wiem dlaczego - gra Andrzeja bardziej mnie poruszyła.
Często teraz płaczę. Rozczulam się nad sobą obrzydliwie. Nienawidzę tego, a jednak poddaję się...
