rozczulić
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... lekko pochylona nad notesem coś zapisuje. Przychodzi na mnie fala rozczulenia. Patrzę na jej małe uszy, zgrabny nosek, z uśmiechem przypominam...
- ... własna wiedza, dobroć, pokora, moje własne obdarowanie stają się powodem rozczulenia i krokodylich łez. Nigdy nie popełnia się tak wielu łajdactw...
- ... kibicami piłkarskimi chuliganiącymi pod URM-em. Mentalność bohatera "Paciorków" - bez rozczulenia nad jego losem - budzi skojarzenia z mentalnością tych manifestantów. Istnieje...
- ... tam, przepisowo zaścielone, jego podchorążowskie łóżko - Więc w przypływie nagłego rozczulenia:
- Wrócę czy nie wrócę - zawołał - szkoda czasu na szarady!... Koledzy...
- ... cztery tygodnie. Nieraz znajdowałem w pamiętnikach Amerykanów z lat dziecinnych rozczulenia na temat cykad. Wolno nam za Mickiewiczem rozczulać się chórem...
- ... nieodpartym dowodem dobroci i miękkości jego charakteru .
Bał się własnego rozczulenia, bo wiedział, że grozi mu niechybną zgubą, zatraceniem się w... - ... nieświadome ułożenie ciała śpiącego człowieka oznacza jego niepewność i bezradność. Rozczulenie, jakie poczuł, uwolniło wspomnienie: oto Sophie i Eberhard na dworcu...
- ... żadnych uczuciowych demonstracji. Nie mogę sobie wobec nich pozwolić na rozczulenie, na słabość. Wskutek mojej choroby doświadczyły tego aż nazbyt.
Słucham... - ... energii. Zdaję sobie sprawę, że dzisiaj trudno uwierzyć w moje rozczulenie. Ale jako sekretarz tętniącego życiem Oddziału Związku, dwudziestokilkuletni młodzian, mający...
- ... piękno... Czyniła to gestem pani domu, pysznej z własnych dostatków. Rozczulenie zaś płynęło z poczucia niespodzianka: nie była tu dotąd nigdy...
- ... się mocniej zaangażować. Modne są barokowe porównania, wielkie słowa i rozczulenie nad drobiazgami. Dystans zupełnie zniknął z tego języka, bo grozi...
- ... na filmach rysunkowych. Miękka trawa, pastelowe barwy. Rozczulasz się i rozczulenie wzmaga się jeszcze, gdy pomyślisz o zachowaniu się twego rozmówcy...
- ... szkła okularów. "Tatuś taki... wujcio" - myślał o nim prawie z rozczuleniem Jurek.
To wy jesteście Szymczyk? Majster mnie przysyła, mam wam... - ... dramat! Ale niespełnione tęsknoty zostały mi do dzisiaj - dlatego z rozczuleniem wspominam, że grałem kiedyś Wacława w "Zemście". Oglądała to cała...
- ... Ale od razu skończył z tym zabawnym w jego położeniu rozczuleniem. Aby dodać sobie siły, otworzył pamiętnik na stronicy, na której...
- ... tylko w środowiskach uchodźczych. Ksiądz błogosławił młode pary i z rozczuleniem patrzył na wkraczające parami na msze ósemki z wielodzietnych rodzin...
- ... lekka rozmarzony koniakiem, ukochaną kobietą i medycyną patrzył prawie z rozczuleniem na zgarbionego staruszka, któremu uratował życie. Ten stał tuż przy...
- ... profesorze? - zawołał
Anastazy tłumiąc płacz.
Pan Kleks spojrzał nań z rozczuleniem i rzekł:
- Mój Anastazy, każdy z was ma swój dom... - ... który wydaje zapach na ziemi najpiękniejszy. Pani Gąsowska patrzyła z rozczuleniem dobrej kobiety, która by wszystką młodość świata pragnęła przytulić do...
- ... sanitariusze przeniosą Witka na tapczan, ty usiądziesz obok i z rozczuleniem będziesz głaskać jego rozwichrzoną czuprynę.
Ile w tym, co zaszło...
