smród
Korpus Języka Polskiego PWN
Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
- ... ciemno, na niebie nie było gwiazd. Coś mnie bolało. Poczułem smród oleju i benzyny, czyli jestem tu na ziemi, wśród ludzi...
- ... zaiwaniał. (imituje) A on te gacie ceratowe rozciąąąga, że aż smród! Tak ja macham ręką, żeby ten kutas sciszył swój brzuch...
- ... z tym smrodem? I przekonała matkę, i pociąg odjechał. A smród został. I nie rozwiewał się, przeciwnie, coraz więcej go wychodziło...
- ... posprzątać te kupy - rzucił ze wstrętem. - Przejść nie można, taki smród. Aha, i jeszcze jedno, jeśli znowu usłyszę tego kota, to...
- ... powlecze - odrzekłam. - Za nim się nie pociągnie nawet jego własny smród. I pani należałoby życzyć szczęścia.
- Wystarczy mi przewaga - odrzekła.
Skłoniła... - ... Mógł być lipiec... W schronie panował zaduch, ale jeszcze nie smród.
- Albo odszedł i nie ma ryzyka - wyjaśnił - albo zbyt otwarcie... - ... sala się gzi. Od czasu do czasu zalatywał go metafizyczny smród pierwszego wieczoru w bufecie: "Tu schwitz, tu muszisz arbeiten" i...
- ... dawnej świetności z początków wieku. Popękane, marmurowe schody, powyginane poręcze, smród szczyn. Znalazłem się na podwórzu wśród wysokich murów... Szczałem na...
- ... Owa półgodzinna walka z "ogniem", paraliż nóg i mózgu, diabelski smród Barsaca i lodu, wizyta starego Pancera - wszystko to przywiodło mu...
- ... lepiej niż ostrożni "sąsiedzi" , co dochodziło ze wzmiankowanego pokoju: oczywiście "smród". Pozostańmy wśród tego typu wyrażeń jeszcze przez chwilę.
W przytaczanym... - ... domu. Gdy ok. godz. 17.30 przechodziła obok studzienki poczuła smród. Ciało już się rozkładało. Dopiero sekcja zwłok wykaże, w jaki...
- ... Boryczce. I już go zaleciał znajomy zapach Barsaca i lodu, smród najobrzydliwszy w świecie, przyprawiony stęchlizną muzyki, rzępolącej gdzieś za siódmą...
- ... jakąś paczką do Łodzi, z lubością wdycha w parku Sienkiewicza smród widzewskiej manufaktury, szepcząc: "Uj, jaka dobra powietrza!" Lejbuś, płaczący ze...
- ... mojej czaszki: bracia, do bitwy nadszedł czas!
i dlatego bucha smród z czeluści, w jaką się pogrążają książę i Dziadek, którzy... - ... stał kocioł, w nim mieszano drągiem brunatną breję, zatykając nosy. Smród smrodem, ale co uwijań się, pokrzykiwań i narad, czy mydło...
- ... już nie będzie... mogą mnie znaleźć nie tak prędko. Rozkład, smród odrażający w tym wymuskanym wnętrzu. To już by nie było...
- ... zwłoki poniewierające się wzdłuż błotnistych dróg i w pobliżu okopów. Smród gnijących ciał towarzyszył żołnierzom przez całe lato, tak samo jak...
- ... go było zatem pewne, lecz mogło nastąpić dopiero wtedy, gdy smród trupa stałby się dla sąsiadów nie do zniesienia...
- A Geissen... - ... zobaczył nędzę swą doczesną
i perspektywę niewesołą.
Gdzie okiem sięgnąć smród i gnicie.
Na stole brudnych stos talerzy,
butelek pustych tłum...
