Parametry wyszukiwania

W kontekście wyrażenia
Długość cytatu
szarpałem
Znaleziono 300 wyników.

Korpus Języka Polskiego PWN

Autentyczne przykłady użycia w piśmie i mowie zgromadzone w Korpusie
  • ... nadludzkie siły. Zaparł się nogą i szarpnął tak, jak nie szarpał jeszcze niczego nigdy w życiu!
    Okropny rumor obudził żonę Lesia...
  • ... koła wolno jadącej warszawy. Samochód zahamował łagodnie, Piekarski dopadł drzwi, szarpał się z klamką.
    - Panie Kurawicz, na litość boską - krzyczał - co...
  • ... Maliński wziął go pod pachę, pies nadal jednak warczał i szarpał się, tak że zakończyliśmy rozmowę i pożegnaliśmy się.
    Z rana...
  • ... Byłam świadkiem, jak na dworcu Śródmieście przerośnięty pan z "Renomy" szarpał się z młodym chłopakiem. Nie znam szczegółów, nie wiem również...
  • ... się w głowie Awaru: wołać o pomoc,
    krzyczeć? Milczał i
    szarpał się rozpaczliwie, wiedząc,
    że jest to najgorsze, co można uczynić...
  • ... wzdłuż uda, rozspajał
    ciało, darł je żywcem, trząsł nim i
    szarpał.

    Awaru zachwiał się, byłby upadł,
    ale wysiłkiem całego ciała oderwał...
  • ... z zawodu. On właśnie Gedrońcowi oko podstemplował, z nim Gedroniec szarpał się w rowie, szyję mu podrapał i jego chciał potem...
  • ... ukradli... A przecież płacę rzetelnie... I wódkę daję...

    Mówiąc to
    szarpał rudawy wąsik palcami brunatnymi od pokostu i politury. Do mojej...
  • ... jakichś wydruków, Kitahara z płetwami i siatką na mewy. Kronholtz szarpał sprzęgłem i w korkach rwał poboczami jak kretyn, bo głupio...
  • ... lekturze zanurzę.

    I nitkę kupię. Do klamki przytroczę,
    Będę się
    szarpał z mym ostatnim zębem,
    Jak pies się szarpie z nieposłuszną...
  • ... Broniłem zasady, nie tylko twoich pieniędzy.
    Pewno - gdzieżby taki intelektualista
    szarpał się o jakąś szmatławą kasę dla jednostki - oni wszyscy są...
  • ... pędem ruszyła w dalszą drogę. Wiatr spychał ją pod płoty, szarpał suknią, wtłaczał oddech z powrotem do piersi. Drzewa huczały rozpaczliwie...
  • ... i runął na moje uda, i chciał je zupełnie obnażyć, szarpał, szarpał z tym krzykiem - piękna, piękna! - i było tak, jakby...
  • ... zabawnie nos z obrzydzeniem uczepiła się przechylonej boi, prąd nimi szarpał, ciała obijały o siebie.
    - Masz dość?
    - Przynajmniej jedno z nas...
  • ... wypatrując odpowiednio dużego prześwitu dla bezpiecznego jej posadzenia. Sztuczny huragan szarpał liśćmi i gałęziami, wystrzeliwały z niego cienie ptaków, raz nawet...
  • ... chodzi o szarpanie, to przypomnij sobie, za pozwoleniem, kto mnie szarpał w ucho.
    - Nie mówi się w ucho, tylko za ucho...
  • ... dam zaraz kamieniem po żebrach... Ale pies nie stracił rezonu. Szarpał łapami ziemię i dyszał bardzo przypochlebnie, wywaliwszy jęzor ogromny.
    - A...
  • ... dnia zjawiał się kwaśny, ponury i skrzywiony jak błędny rachunek. Szarpał brodę w lwim gniewie i pomrukiwał tak, że szklanki drżały...
  • ... na bezpieczną odległość i, jakby drwiąc z mojej bezsilności, demonstracyjnie szarpała zębami bandaż.
    - A żryj! A zrób se zakażenie! A zdechnij...
  • ... zapętla wokół oślizgłych belek, tak i ludzka rzeka tu właśnie szarpała się i dzieliła. Kolejne grupy mężczyzn zbiegały ze wzgórza ku...
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego